Türkiye’nin de içinde bulunduğu coğrafyada yaşanan gelişmeler, özellikle komşu ülkelerde yaşanan savaş ve iç huzursuzluklar nedeniyle toplu zorunlu göçe neden olan durumlar, sosyal uyumu sağlamada önemli bir yeri ve görevi olan eğitim sisteminde, okullarda ve paydaşlarında anlayış ve yapılanma değişikliğine gidilmesini zorunla hâle getirmiştir. Bu süreçte farklı ırk, inanç, etnik yapı ve sosyal gruplardan gelen öğrenciler için eşit eğitim fırsatları oluşturma, okul ortamını yeniden yapılandırma, başkalarına saygı, farklı düşünce ve yaşam biçimlerine duyarlı olmayı amaçlayan bir eğitim yaklaşımı olarak kabul edilen kapsayıcı eğitim yaklaşımı benimsenerek öğrenenlerin farklı gereksinimlerine cevap vermek, onların eğitime, kültüre ve topluma katılımını arttırarak ve eğitim sisteminin içindeki ayrımcılığı azalmak için yeni bir yapılanma, değişim süreci başlatılmıştır. Bu amaçla ulusal ve uluslararası iş birliklerine gidilmiş; paydaşların farklılıklarını arttırmak, profesyonel gelişimlerini desteklemek vb. amaçlı eğitimler düzenlenmiş; çok çeşitli eğitim-öğretim kaynakları, rehber kitaplar, vb. üretilmiştir (Öztürk, Cengiz, Köksal, İrez, 2017).