Ermeniler, Osmanlı İmparatorluğu hakimiyetinde asırlarca huzur, güven ve hoşgörü ortamında yaşamışlardır. Ancak 18. Yüzyıla gelindiğinde Ermenilerin imparatorluktaki bu ayrıcalıklı konumları Avrupalı devletlerin ilgisini çekmiş, Ermenilerin bu durumlarından faydalanarak Kafkasya’da hükmedebilecekleri yeni bir alan yaratmak istemişlerdir.
19. yüzyıl itibariyle Ermeniler bağımsız olmak amacıyla harekete geçmişlerdir. Ermenilerin bu düşüncesi Rusların Ermenileri Osmanlılara karşı kışkırtması sonucunda olmuştur. Özellikle de 93 Harbi sırasında Rus ordusunda bulunan Ermenilerin Osmanlı ordusuna karşı kullanılması, aynı zamanda Osmanlı ordusu içerisindeki Ermenilerle irtibata geçerek Ermenilerin Osmanlı Devleti’ne ihanetini gün yüzüne çıkarmıştır.
Ermeniler bağımsız olma istekleriyle Osmanlı Devleti’ne karşı harekete geçmişler, Avrupa Devletlerinin destekleriyle de istediklerini alabilmek ve Doğu Anadolu’da kendilerine ait bir devlet kurabilmek amacıyla harekete geçmişlerdir. Bu doğrultuda ilk olarak Doğu Anadolu’yu Müslümanlardan temizlemek ve bölgede Ermeni devletini kurabilmek için çalışmalara başlamışlardır. Bölgedeki taşkınlıkları sebebiyle Osmanlı Devleti tarafından zorunlu göçe tabi tutulmuşlardır. Ermeniler, göç ettirilmeleri olayını Avrupa devletlerine karşı bir katliam olarak göstermişler, dünya kamuoyunda yer edinmeye çalışmışlardır.
Ermeniler bağımsız olma ve Doğu Anadolu’da bir devlet kurabilme amacıyla Doğu Anadolu’daki halkı katletmeye başlamışlardır. Bu çalışma Ermenilerin Kars ve çevresinde yaptıkları katliamın iktisadi boyutunu gözle