Ezilme sendromu (CS), kas dokusu ciddi şekilde hasar gördüğünde ve kan dolaşımına miyoglobin saldığında ortaya çıkabilen tıbbi bir durumdur. Son çalışmalar, patofizyolojisi ve yönetimi konusundaki anlayışımızı ilerletmiştir; bu, hızlı ve yeterli şekilde yönetilmezse böbrek yetmezliği, kardiyak aritmiler ve hatta ölümle sonuçlanabilir. Bu duruma travmatik yaralanmalar, doğal afetler ve endüstriyel kazalar neden olabilir ve insidansı, yaralanmanın altında yatan nedene bağlı olarak değişir. Sıkıştırıcı gücün hızlı ve kontrollü salımı, agresif sıvı resüsitasyonu ve elektrolit izleme tedavinin temel dayanaklarıdır, ancak uzaktan iskemik ön koşullandırma ve mezenkimal kök hücre tedavisi gibi yeni tedaviler ortaya çıkmaktadır. Klinik karar vermeyi bilgilendirebilen ve hasta sonuçlarını iyileştirebilen prognostik faktörler arasında kas hasarının boyutu, tedavinin zamanlaması ve etkinliği ve ilişkili yaralanmaların veya komorbiditelerin varlığı yer alır. Ezilme sendromunun patofizyolojisi, doğrudan doku hasarı, kan dolaşımına salınan hücresel bileşenlerin toksik etkileri, düzensiz bağışıklık tepkileri ve renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi (RAAS) gibi çeşitli fizyolojik sistemlerin aktivasyonunu içeren karmaşık ve çok faktörlüdür. . Ezilme sendromunun erken tanınması ve hızlı, etkili yönetimi, yıkıcı komplikasyonlarını önlemek için çok önemlidir.