Kistler, kemikte veya yumuşak dokuda yer alan, çevresi epitel dokusundan meydana gelen, içlerinde sıvı veya yarı katı kıvamında bir madde bulunan boşluklardır. Klinik olarak ayrım kist çapı küçüldükçe gitgide zorlaşır. Kistler ağrısız büyürler, ancak büyüdükçe çenede ve yüzde deformansyonlara neden olabilirler. Büyük kistlerde kistin sinir uçlarına basınç yapmasına bağlı olarak parestezi veya anestezi, karakteristik olmayan baş ağrısı ve nevralji tarzı ağrılar görülür. Büyük kistlerinde spontan fraktürler de görülebilir. Çenelerde daha çok odontojenik epitelden gelişen kistler görülür. Odontojenik kistlerin çoğuna maksiller anterior bölgede, ardından mandibular molar bölgede rastlanır. Radiküler kistler, dentigeröz kistler, rezidüel kistler ve odontojenik kreatokistler en sık bildirilen odontojenik kistlerdir. Bu kistlerin benzer klinik ve radyolojik görünümleri nedeniyle klinik olarak yanlış teşhisler mümkündür. Ancak klinik ve radyolojik tabloların dikkatli bir şekilde anlaşılması ve yorumlanması çene kistlerinin tanınmasına yardımcı olur ve ağız ve çene-yüz patoloji servisleri ile doğru teşhisler elde edilebilir. Kist tedavileri kistin boyutu ve türüne göre farklılık gösterir. Küçük ve lokal agresif olmayan kistlerde küretaj ilk akla gelen tedavi şeklidir. Daha büyük kistlerde kistin cerrahi yöntemlerle enükle edilmesi gereklidir. Nüks potansiyeli yüksek ve lokal agresif kistlerde enükleasyonun yanında kisti çevreleyen kemiğin agresif küretajı da gereklidir.