Yapay Zekâ (YZ) uygulamalarının kullanılmadığı alanlar günümüzde neredeyse yok olmaya yüz tutmuştur. YZ uygulamaları halihazırda seyahat tercihlerini belirlemede, alışveriş listeleri oluşturmada, çocuk yetiştirmeye destek sağlamada ve otonom araç sistemlerinin oluşturulması ve sürdürülmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Nitekim, YZ uygulamaları eğitim süreçlerinde de sıklıkla kullanılmaktadır. Bu noktada temel amaç, öğrencilerin daha nitelikli bir eğitim almasını sağlamak ve öğrenme süreçlerini daha verimli hale getirmektir. Aynı zamanda, bu teknolojiler öğretmenlere yenilikçi materyaller ve diğer “akıllı uygulamalar” sunarak öğretim süreçlerini desteklemektedir. Bununla birlikte, teknolojinin belirlenen amaçların dışında kullanılması, birtakım olumsuz sonuçlar doğurabilmektedir. Bu bağlamda YZ, öğrencilerde akademik dürüstlük ihlallerini teşvik etme, yaratıcı düşünme süreçlerini zayıflatma ve bireysel gelişimi olumsuz etkileyebilme potansiyeline sahiptir. Günümüzde, OpenAI şirketi tarafından geliştirilen ChatGPT-4 adlı YZ uygulaması sayesinde, hemen her konuda makale, tez veya özet yazmak mümkündür. Ayrıca, kod yazma, problem çözme ve yaratıcı uygulamalar geliştirme gibi görevler de bu uygulama tarafından kolaylıkla yerine getirilebilmektedir. Bu noktada, YZ uygulamalarının sunduğu kolaylıkların yanı sıra toplumsal açıdan bazı olumsuz etkiler doğurabileceğini söylemek mümkündür. Bu durum, kamuoyunda endişeye yol açmakta ve ulusal ve uluslararası düzeyde hükümet kurumları tarafından belirli kısıtlamalar ve yasal düzenlemeler getirilmesine neden olmaktadır. Türkiye’de YZ uygulamalarının nasıl kullanılması gerektiğine dair yürürlükte bir yasa ya da taslak halinde bir düzenleme bulunmamaktadır. Bununla birlikte, bazı ülkeler YZ’nin etik kullanımı ile ilgili yönergeler ve politika belgeleri yayımlamıştır. Tüm bu çerçevede, bu çalışma, YZ uygulamalarının etik boyutlarını ele almayı ve özellikle okul öncesi ve K-12 düzeylerinde bu uygulamaların yansımalarını incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma, literatür taraması yapılarak ve öğretmen adaylarından veri toplanarak nitel bir araştırma yöntemi ile yürütülecektir. Araştırma sonuçları, YZ uygulamalarına yönelik etik bir uygulama çerçevesinin oluşturulmasının kaçınılmaz olduğunu göstermektedir. Ayrıca, K-12 düzeyindeki öğrencilerin bu uygulamaların etik boyutları konusunda bilinçlendirilmesi gerektiği ve bu uygulamaların yalnızca eğlence amaçlı araçlar olmanın ötesinde, gelişime önemli katkılar sağlarken aynı zamanda öğrenciler için ciddi riskler de barındırdığı vurgulanmalıdır.