Karar verme, bireylerden örgütlere kadar geniş bir yelpazeye yayılmaktadır. Seçenekler arasında seçim yapmaya çağrışım yapsa da en uygun seçeneğin belirlenmesi hususu karar verme sürecini karmaşık hale getirmektedir. Geleneksel yaklaşımlarda karar vermek sadece insanlara özgü bir yaklaşım olarak ele alınmıştır. Ancak zamanla teknolojik gelişmelerin artması, değişen koşullar ve karmaşık yapılar karar verme sürecinin insanın ötesinde diğer varlıklarla ve süreçlerle de ilişkili hale gelmesine sebebiyet vermiştir. Bu noktada aktör ağ teorisi, insan olmayan varlıkların (aktant) da birçok sürecin anlaşılmasında önemli rol oynadığını göstermesi bakımından önemlidir. Dolayısıyla bu çalışmada yönetsel karar verme süreçlerini aktör ağ teorisi çerçevesinde incelemek amaçlanmıştır. Bu çerçevede problemin tanımlanması, seçeneklerin ortaya çıkarılması, seçeneklerin incelenmesi, en uygun seçeneğin belirlenmesi ve kararın uygulanması aşamalarından oluşan karar verme süreci, aktör ağ teorisinin çeviri, genelleştirilmiş simetri ve zorunlu geçiş noktası gibi temel kavramlarıyla ilişkilendirilmiştir. Yöneticilerin sorunları doğru bir şekilde çerçevelemeleri ve çözüm alternatiflerini uygun aktörler aracılığıyla geliştirmeleri sağlıklı karar alma sürecinde önemlidir. Yöneticiler bazen tek başına karar almanın yanı sıra grup üyeleriyle de karar almaktadır. Bu durum da yöneticilerin diğer aktörleri ikna etmesi ve onları sürece dahil etmesini içermektedir. Yöneticilerin her bir aşamada karar verebilmek için ağdaki aktantlardan yararlandığı, aktantların aktörleri ikna etmede merkezi rol oynadığı görülmektedir.  Ayrıca yöneticilerin karar verirken uymaları gereken prosedür, etik kodlar ve mevzuat gibi unsurların zorunlu geçiş noktası olarak yer aldığı ve yöneticilerin zaman zaman karar vermelerini zorlaştırdığı söylenebilir. Bu açıdan karar verirken sadece kendi tercihlerinden ziyade onları çerçeveleyen ağlar tarafından yönlendirildikleri ve zamanla dönüşüme uğradıkları sonucuna ulaşılmıştır.