Sanayileşmenin etkisiyle, 18. yüzyıldan günümüze kadar ekonomik büyüme ve refah seviyesinin artırılması gibi amaçlar doğrultusunda doğal kaynaklar bilinçsizce tüketilmiş ve üretim ile tüketim faaliyetleri kontrolsüz bir şekilde devam etmiştir. Artan üretim ve tüketimle birlikte sosyal, ekonomik ve çevresel tüm alanlarda sürdürülebilirlikten uzaklaşılmaya başlanmıştır. Her şeye rağmen yüksek yaşam kalitesinin sağlanmasını hedefleyen sosyo-ekonomik sistemlerin geliştirilmesi, çağdaş toplumlar için öncelikli bir hedef olmaya devam etmiştir. Bu hedefe ulaşmanın bir aracı olarak sürdürülebilirliği tehdit eden unsurları minimize eden ve sürdürülebilirliğe destek olan alternatif seçenekler tüketicilere sunulmaktadır. Ormanlar, orman ürünlerinin üretiminde temel hammadde kaynağı olmanın yanı sıra, ekosistemin sağlıklı işleyişi için kritik ekolojik işlevlere de sahiptir. Orman ürünleri sektörü, yüksek çevresel etkiler bırakan bir sanayi kolu olma özelliğine sahip olmakla birlikte sürdürülebilir çözümler üretildiğinde çevreye katkı sağlama potansiyeli de oldukça yüksektir. Orman yönetiminin çevresel, sosyal ve ekonomik boyutlarıyla topluma katkı sağlayıcı bir şekilde yönetilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, uluslararası çevreci sivil toplum kuruluşları, dünya ormanlarının tüm bu boyutlar açısından sürdürülebilir bir şekilde yönetilmesini sağlamak amacıyla sertifika sistemleri geliştirmiştir. Bu çalışmada, sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir tüketim kavramları açıklanarak orman ve orman ürünlerinin sertifikasyon süreçlerinin sürdürülebilir tüketim çerçevesinde değerlendirilmesi hedeflenmiştir.