Dijitalleşme ile birlikte işlerin büyük ölçüde yapay zekâ ve bilgi sistemlerine devredildiği değişim süreci bazı mesleklerin ortadan kalkmasına, bazılarının ise teknoloji ile uyum sağlayarak şekil değiştirmesine yol açmaktadır. Dijitalleşme ve yapay zekâ devriminin iş gücüne olan ihtiyacı azaltacağı ve işsizliği artıracağı endişelerine karşın, gerçekte daha fazla yeni iş ve meslek alanı doğuracağına yönelik öngörüler artmaktadır. Öte yandan geleceğin iş dünyası, yeni çalışma biçimlerine, iş modellerine ve gelişen teknolojilere uyum sağlayabilecek, bu teknolojileri etkin bir şekilde kullanabilecek yetkinlik ve becerilere sahip çalışanlara ihtiyaç duymaktadır. Dijital yetkinlikler olarak öne çıkan bu yetkinlik ve becerilerden güncelliğini yitirenlerin ve geleceğin iş dünyası için gerekli olanların tespiti önem arz etmektedir.

Teknolojik gelişmeler, yüksek vasıf gerektiren, yüksek ücretli az sayıda işgücü gerektirmektedir. Yapay zekâ, bulut bilişim, siber güvenlik ortaya çıkan yeni alanlardan bazıları iken büyük veri uzmanlığı, robot tamiricisi, veri analisti, otonom ve elektrikli araç uzmanları, çevre ve yenilenebilir enerji mühendisliği gibi meslekler yeni mesleklerdendir. Ayrıca analitik ve inovatif düşünme, akıl yürütme, duygusal zekâ, programlama ve koordinasyon aranan becerilerdendir.

Yeni meslek alanları ve yetkinliklerin büyümesi iklim değişikliğine uyum sağlama, karbon emisyonlarını azaltma yönündeki hedef, çaba ve yatırımlarla yönlendirilmektedir. Yeni iş sahaları, meslekler ve gerektirdiği beceriler için hem özel sektör hem de kamu sektörü gerekli alt yapıyı oluşturmalı, geçiş sürecini kolaylaştırmada hükümetler tarafından politikalar hazırlanmalıdır. Üniversite sanayi iş birliği ile teknoloji destekli eğitim programları hazırlanarak işgücüne dijital yetkinlik ve beceriler kazandırılarak yeni teknolojilere uyum sağlamasına yardımcı olunmalıdır. Aksi halde kurumlar ve toplumlar için değişime direnç ve hazır olmayış rekabet edebilirliğin gerisinde kalmaya ve yok olmaya neden olacaktır.