Çalışma, sosyal belediyecilik kavramı bağlamında, yerel yönetimlerin toplumsal eşitsizlikleri azaltmaya yönelik yenilikçi uygulamalarından biri olan kent lokantalarını incelemektedir. Sosyal belediyecilik, yerel yönetimlerin sadece altyapı hizmetleri sunmaktan öte, dezavantajlı grupların yaşam standartlarını yükseltmeye dair sosyal politikaları içermektedir. Bu bağlamda, Türkiye’de 2022 yılından itibaren yaygınlaşmaya başlayan kent lokantaları, özellikle dar gelirli bireylerin uygun fiyatlı ve sağlıklı yemeklere erişimini sağlamayı amaçlayan bir uygulama olarak dikkat çekmektedir. Çalışma, Denizli Kent Lokantası örneği üzerinden, kent lokantalarının sosyal belediyecilik anlayışı içindeki yerini ve toplumsal etkilerini ele almaktadır. Kent lokantalarının yalnızca bir yemek hizmeti sunmanın ötesine geçerek sosyal dayanışma, paylaşma ve toplumsal bütünleşme gibi işlevlere hizmet ettiği tespit edilmektedir. Çalışma kapsamında nitel araştırma yöntemlerinden literatür taraması ve yüz yüze mülakat yöntemleriyle veri toplanmıştır. Katılımcılar, kent lokantasının kurucu aktörleri, kent lokantasına düzenli gidenler, kent lokantası çalışanları ve çevre esnafı gruplarından oluşmuştur. Sonuçlar, kent lokantalarının, sosyal belediyeciliğin somut bir örneği olarak toplumsal refaha katkıda bulunduğunu ancak sürdürülebilirliklerinin belediyelerin bütçe yönetimi ve halk katılımı ile doğrudan ilişkili olduğunu göstermiştir. Tartışma kısmında, bu uygulamanın sosyal belediyecilik mi yoksa toplumcu belediyecilik olarak mı değerlendirileceği de ele alınmıştır. Çalışmada kent lokantalarının, modern bir sosyal belediyecilik faaliyeti olarak, toplumcu belediyeciliğin kentteki eşitsizlikleri radikal bir dönüşümde ele almadığını göstermiştir. Çalışma, kent lokantası uygulamasının literatüre girmesine olanak sağlamakta ve sonraki çalışmalarda karşılaştırmalı analiz yapılmasına olanak tanımaktadır.