İklim adaleti, çevresel sorunların toplumsal, ekonomik ve politik boyutlarını ele alırken, sosyal bilgiler eğitimi bu konunun anlaşılması ve tartışılmasında kritik bir rol üstlenmektedir. Çalışma, öğrencilerin tarih, coğrafya, vatandaşlık bilgisi gibi temel derslerden edindikleri teorik bilgilerin, eleştirel düşünme ve aktif vatandaşlık becerileriyle birleşerek, iklim krizine yönelik bilinçli ve katılımcı yaklaşımlar geliştirmelerine nasıl zemin hazırladığını ortaya koymaktadır. Bu bağlamda, eleştirel pedagoji ve deneyimsel öğrenme yöntemleri, öğrencilerin iklim adaleti perspektifini benimsemeleri için önemli araçlar olarak vurgulanmaktadır. Ayrıca, dijital medya, proje tabanlı öğrenme ve disiplinlerarası müfredat entegrasyonunun, gençlerin yerel ve küresel çevresel sorunlara dair farkındalığını artırarak, aktif iklim aktivizmine dönüşmelerine nasıl katkı sağladığı detaylandırılmaktadır. Çalışma; öğretmen eğitimi, müfredat revizyonu ve uygulamalı pedagojik stratejiler gibi alanlarda mevcut eksiklikleri ve geliştirilebilecek yönleri de değerlendirerek, gelecekteki araştırmalar için ampirik çalışmalar, dijital etkileşimlerin analizi ve kültürel karşılaştırmalar gibi konularda öneriler sunmaktadır. Bu kapsamlı yaklaşım, teorik altyapının pratikle bütünleşerek, sürdürülebilir ve adil bir geleceğin inşa edilmesine yönelik eğitim politikalarının güçlendirilmesinin önemine işaret etmektedir.