Bu çalışma, dijitalleşme ve yapay zekâ teknolojilerinin eğitim yönetimine etkilerini tekno-iyimserlik perspektifinden incelemektedir. Geleneksel eğitim yönetimi anlayışı yerini, veriye dayalı karar alma süreçlerini önceleyen, esnek ve bireyselleştirilmiş yapay zekâ destekli sistemlere bırakmaktadır. Akıllı eğitim yönetimi, büyük veri, bulut bilişim ve öğrenme yönetim sistemleri aracılığıyla öğrenci performans izleme, öğretmen değerlendirme süreçlerini ve kurumsal karar alma mekanizmalarını dönüştürmektedir. Eğitimde teknolojik gelişmelere yönelik olumlu bir tutum olarak tanımlanan tekno-iyimserlik, bu paradigmada anahtar bir kavramdır. Bununla birlikte, veri güvenliği, dijital uçurum, etik hususlar ve insan unsurunun gölgede kalması gibi endişeler de dahil olmak üzere bu geçişle ilgili potansiyel riskleri kabul etmek çok önemlidir. Çalışma, eğitim yöneticilerinin dijitalleşme sürecine uyum sağlamalarını destekleyen stratejilerin önemini vurgulayarak, insan merkezli ve sürdürülebilir bir dijital eğitim politikasının geliştirilmesinin gerekliliğinin altını çizmektedir. Çalışma ayrıca, yapay zekâ destekli yönetim sistemlerinin eğitimde kapsayıcılığı teşvik edecek şekilde yapılandırılması gerektiğini savunmaktadır. Sonuç olarak, akıllı eğitim yönetimi kavramı, teknolojik imkânların etik, pedagojik ve yönetsel boyutlarla bütünleştirilmesini gerektiren çok yönlü bir dönüşümü ifade etmektedir ve bu dönüşümün hem sağlıklı hem de sürdürülebilir bir şekilde gerçekleştirilebilmesi için eğitim politikalarının bütüncül ve insan odaklı bir yaklaşımla şekillendirilmesi gerekmektedir.