Dijital dönüşüm, muhasebe mesleğinde köklü değişimlere yol açarak mesleğin icrasını, iş süreçlerini ve uzmanlaşma gerekliliklerini yeniden şekillendirmektedir. Bu dönüşüm süreci, teknolojik ilerlemeler ve veri analitiği araçlarının muhasebe uygulamalarına entegrasyonuyla hız kazanmıştır. Muhasebe mesleğinde dijitalleşme; yapay zekâ, blokzincir, büyük veri analitiği ve bulut tabanlı muhasebe yazılımlarının yaygınlaşmasıyla finansal raporlama süreçlerinde otomasyonu artırmakta, hata oranlarını düşürmekte ve karar alma süreçlerini daha hızlı ve güvenilir hale getirmektedir.

Kurumsal izomorfizm perspektifinden bakıldığında, dijital dönüşüm sürecinde meslek mensupları ve işletmeler üzerinde normatif, zorlayıcı ve taklitçi baskıların etkili olduğu görülmektedir. Düzenleyici otoriteler ve meslek örgütleri tarafından getirilen zorlayıcı düzenlemeler, muhasebe mesleğinde dijitalleşmenin standartlaşmasını sağlarken; büyük ölçekli işletmelerin ve uluslararası kuruluşların öncülüğünde benimsenen uygulamalar sektörde taklitçi bir uyum sürecini teşvik etmektedir. Ayrıca, meslek mensuplarının dijital becerilerini geliştirme gerekliliği normatif baskıların bir sonucu olarak ortaya çıkmaktadır.

Bu çalışmada, dijital dönüşümün muhasebe mesleğindeki etkilerini kurumsal izomorfizm çerçevesinde ele alarak, dijital muhasebe uygulamalarında standartlaşma süreçleri ve meslekte uzmanlaşma gereklilikleri incelenmektedir. Elde edilen bulgular, dijitalleşmenin muhasebe mesleğinde dönüşümü kaçınılmaz kıldığını ve meslek mensuplarının bu değişime uyum sağlayabilmek için dijital yetkinliklerini artırmalarının zorunlu hale geldiğini ortaya koymaktadır. Gelecekte, muhasebe mesleğinde dijitalleşmeye yönelik regülasyonların artması ve teknolojik gelişmelerin mesleki pratikleri daha fazla şekillendirmesi beklenmektedir.