Önce töre vardı. Ve o töre, bir sözdü: Kün / Ol…

Allâh töreyi yarattı, töre kitâbını yazdı ve töreyi Âdem’e öğretti…

Töreye uyana, töreyi koruyana ve töreli kalana Türk dendi…

Bu düstûru kılavuz edinerek o söze mazhar olmaya çalışanlara ise Töreli dendi…

Allâh indinde din İslâm olup, ilk peygamberden son peygambere ve günümüze kadar devam eden İslâm dininde peygamberlerin gönderildikleri farklı toplumların durum ve yaşamına uygun kural ve düzenlemeler olmakla birlikte akaid ahkamı, yani iman esasları ise sabittir. Bu tevhidi ahkamın bozulması ve tahrif edilmesi neticesinde Hz. Allâh yeniden tevhidi akideyi tahkim ve tanzim etmek için insanlığa uyarıcılar, töre yazıcılar ve rol model olacak peygamberler göndermiştir. Buradan da anlaşılacağı üzere töreyi, ilk insandan bugüne kadar gelen fıtrî yasalar bütününü şamil kabul edebiliriz.

Dinler tahrif olabilir, devletler yıkılabilir ama töre devamlıdır. Her daimdir, hep kaimdir…

Töre ve töreliler iki asırdır Batı medeniyeti ile tanımlanan “pozitivizm dini” ve “o dinin müntesibi” tüm müessese ve kurumların işbirliği ile ifsat edilmeye, örtülmeye, en hafif ifadesiyle gölgede bırakılmaya çalışılmaktadır.

Bunda da kısmen başarılı olunduğu ifade edilebilir. Kısmen diyoruz çünkü hak ve hakikatin mutlaka ortaya çıkmak ve tecelli etmek gibi de bir fıtratı vardır. Çünkü batıl hak karşısında zail olmaya mecbur ve memurdur.

İşte bu kitap ve bu kitap içerisinde buluşan töreli anlayışa sahip yazarların nihai amaçlarından biri de iki asırdır üstü örtülmeye, kamufle edilmeye çalışılan törenin yeniden hatırlanması, hatırlatılması ve inkişafıdır.

Derdimiz, son iki asırda emperyalist taarruzlar ile ifsat edilmeye ve unutturulmaya çalışılan, insanı merkeze alarak; aklı, malı, nesli, dini ve canı muhafaza eden yani fıtrata uygun olan bir ilmî anlayışın yeniden hatırlanması ve hatırlatılmasıdır.