Yirminci yüzyılın ikinci yarısından itibaren literatüre kazandırılan model ve teoriler ile finans biliminde önemli değişikler olmuş, modern finansın temelleri atılmıştır. Risk, beklenen getiri, portföy gibi kavramların sayısal olarak ele alınması; bireyler, kurumlar ve devletler için yol gösterici nitelik taşımıştır. Finansal sistemde yer alan fon arz ve talep eden birimlerin, vermiş olduğu yatırım kararlarında optimum davranması gerekliliği ortaya çıkmıştır. Risk kavramı, bütün birimleri etkileyen ve portföylerde hareketlilik etkisi olan kavramdır. Olumsuz olası durumların gerçekleşmesi şeklinde tanımlanan risk, çeşitli stratejilerle yönetilebilir ve önlem alınarak engellenebilir niteliktedir. Riskin birçok çeşidi olmakla birlikte önlenebilen ve önlemeyen yapıya sahip türleri bulunmaktadır. Bankalar, finansal kurumlar içerisinde önem arz eden ve yapısı gereği birçok riske maruz kalan kuruluşlardır. Bankacılık sisteminde etkin risk yönetimi sağlanması ve standart yapı oluşturulması amacıyla Basel uzlaşıları gerçekleştirilmiş ve önemli kararlar alınmıştır. Finansal sistemde birçok fonksiyonu bulunan sistemin, sürdürülebilir yapıya sahip olması ve finansal açıdan başarılı olması bütün birimler açısından önem arz etmektedir. Çalışmada, bankacılık sisteminde risk kavramının türleri ile tanımlanarak, Basel süreci ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Basel sürecinin önemli bir çıktısı olan sermaye yeterliliği değerlendirilmiş ve Türk bankacılık sisteminde faaliyet gösteren bankaların sermaye yeterlilik oranları incelenmiştir. Genel bir değerlendirme yapılarak; bankaların yapısı, maruz kaldığı risk türleri ve sermaye yeterliliği hakkında çıkarımlarda bulunulmuştur.