Bu çalışma, sporla ilgilenen bireylerin şiddet eğilim düzeylerini incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya bireysel ve takım sporlarıyla uğraşan toplam 400 kişi (200 kadın ve 200 erkek) katılmıştır. Bu bireylerin 220'si Spor Bilimleri Fakültesi'nde öğrenim gören öğrencilerden, kalan 180'i ise çeşitli kulüplerde ve spor merkezlerinde antrenman yapan sporculardan oluşmaktadır.

Araştırmada anket yöntemi kullanılmış ve katılımcılardan çeşitli demografik bilgileri ile şiddet eğilimlerini ölçen bir ölçeği doldurmaları istenmiştir. Bu ölçek, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından 1995 yılında gerçekleştirilen "Ortaöğretim Kurumlarındaki Öğrencilerin Saldırganlık ve Şiddet Eğilimleri" araştırmasında kullanılmak üzere Göka, Bayat ve Türkçapar tarafından geliştirilmiştir.

Yaş gruplarına göre şiddet eğiliminde anlamlı bir fark bulunmuştur. Katılımcılardan 16-18 yaş grubunda olanların şiddet eğilim puanları diğer yaş gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksektir (p<0.01). Kadınların şiddet eğilim puanları, erkeklerin şiddet eğilim puanlarına göre istatistiksel olarak daha düşüktür (p<0.01). Lisanslı sporcu olma durumu ile şiddet eğilim puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı gözlemlenmiştir (p>0.05). Tepki durumlarına göre şiddet eğilim puanlarında anlamlı bir fark bulunmaktadır. Arkadaşının kavgasına müdahale etmeyen ve kavgada arkadaşına yardım eden kişilerin şiddet eğilim puanları, araya giren ve uzlaştırıcı olanlara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksektir (p<0.01).

Sonuç olarak; bu araştırma, şiddet eğilimlerinin çeşitli demografik faktörler ve spor türüne bağlı olarak farklılıklar gösterdiğini ortaya koymuştur. Cinsiyetin şiddet eğilimleri üzerindeki belirleyici bir etken olabileceğini göstermektedir. Sporla uğraşan bireyler arasında ise, lisanslı sporcuların ve spor branşlarının şiddet eğilimleri üzerinde anlamlı bir fark yaratmadığı gözlemlenmiştir. Bununla birlikte, arkadaşlarının kavgasına müdahale etme şeklinde farklılıklar incelendiğinde, “Müdahale etmem” seçeneğini tercih eden bireylerin şiddet eğilim puanlarının, diğer gruplara göre anlamlı şekilde daha yüksek olduğu bulunmuştur.