Görsel iletişim alanının en önemli tasarım kollarından biri olan illüstrasyon, sözel olarak aktarılmak istenen unsurların görsel olarak ifade edilmesi ve sözlerin resme, çizime dökülmesidir. Yorumlanan, anlatımı güçlendirilen veya mesaj iletme kaygısı olan bu resimlemelerin, sanatçı tarafından belirli bir üslup kullanarak estetik bir haz yaratma çabası olduğu, ortaya konulan eserlerin yarattığı gerçeklik algısından anlamak mümkündür. Resimde gerçeği olduğu gibi algılatma ya da olması gerektiği düşünülen bir unsurun, bir alanın veya bir durumun incelikle ve güzellikle aktarma uğraşısı olduğu açıktır. Estetik hazla aktarılan iyinin ve güzelin yanı sıra bu teknikle beraber inanç pratikleri kapsamında yer alan kötüyü, kötücülü ve habis olarak görülen olayların yine aynı düşünceyle tasarlanıp izleyiciye sunulduğu görülmektedir. Kötünün aktarılmasında oluşturulan illüstrasyon üslubu ne kadar derin olursa ve konuyu özünden koparmadan yansıtırsa, duygunun izleyiciye geçişinde bir o kadar başarılıdır.

Bu başlık altında aktarılan ve örnekleri sunulan illüstrasyonlar, özellikle kötünün ifadelendirilmesidir. Zıtlıkların olduğu bir evren tasarımında illüstrasyon tekniğinin canavarlara, ifritlere ve yaratıklara uzanması doğal akışın bir parçasıdır. Metinlerden, söylemlerden yola çıkılarak yapılan illüstrasyonlar derin hayal gücünün ve sınırsız yaratıcılığın imgelerini gözler önüne sermektedir.