Günümüz sürekli değişen dünyasında rekabet koşullarına uyum sağlamaktan daha ziyade rekabetin temel aktörlerinden biri olmak örgütlerin odağındaki konulardan biridir. Bu çerçevede entelektüel sermayenin unsuru olan çalışanlar, yürüttükleri süreçler ve müşteriler ilişkileri açısından hem kamu hem de özel sektör işletmelerinin önemli kaynaklarından biridir. Bu kaynaktan mümkün olan en üst düzeyde yararlanabilmek örgütler açısından altın değerindedir. Bu nedenle konunun temel öznesi olan insan faktörünün kalben ve ruhen örgütle bütünleşmesi beklenmektedir. Örgütler artık sadece söylenileni yapan değil daha ötesini de görebilen çalışanlara ihtiyaç duymaktadır. Bu noktada örgüt içinde gönüllü olarak biçimsel rol tanımları dışında daha fazlasını yapan çalışanlar iş performansını arttıran faaliyetleri neticesinde ortaya çıkan davranışları örgütsel vatandaşlık davranışı olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışma kapsamında örgütler açısından oldukça değerli olan bu kavram tanımlanarak kuramsal alt yapısı ve davranışsal arka planı ortaya konulacaktır. Böylelikle örgütsel vatandaşlık davranışının daha iyi anlaşılması ve çalışanların bu davranışı sergilemelerindeki temel motivasyonların belirlenerek örgütlerin konuya ilişkin bir yol haritasına sahip olması amaçlanmaktadır. Çalışmanın temel amacı ekonomik sözleşmeleri aşan ve ekstra rol davranışlarını ortaya koyan çalışanların bu davranışı sergilemelerinin nedeni nedir? Sorusunun cevabını almaktır. Kuramsal olarak yapılan çalışma ortaya koyacağı sonuçlar ile hem literatüre bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bununla birlikte örgütlere çalışanları örgütsel vatandaşlık davranışı sergilemeye nasıl teşvik edecekleri hakkında fikir vermeyi amaçlamaktadır.