Bu çalışma, Türkiye’nin yüz yıllık dış borçlanma sürecini analiz ederek ekonomik büyüme ve kalkınma üzerindeki etkilerini değerlendirmektedir. Türkiye'nin dış borçlanma politikaları, küresel ekonomik dalgalanmalar, krizler ve politik dönüşümlerle şekillenmiştir. Cumhuriyetin ilk yıllarında Osmanlı borçlarının üstlenilmesiyle başlayan bu süreç, 1980 sonrası dönemde küresel piyasalara entegrasyon ve finansal serbestleşme ile farklı bir boyut kazanmıştır. Dış borçlanma, altyapı yatırımları ve ekonomik büyüme için önemli bir kaynak sağlarken, sürdürülebilir yönetilemediği durumlarda ekonomik kırılganlıkları artırmıştır. Özellikle kriz dönemlerinde dış borç servisinde yaşanan zorluklar, ekonomide ciddi etkiler yaratmıştır. Çalışma, borç yönetiminin ekonomik istikrar için kritik önemini vurgularken, borçlanma politikalarının uzun vadeli stratejilerle desteklenmesi gerektiğini ortaya koymaktadır.