Diğer ticari ve sınai faaliyetlerle karşılaştırıldığında, hayvancılık sektörü birincil tüketim maddesi üretmesi nedeniyle oldukça farklı bir yapıdadır. Bu açıdan hayvancılık sektörü ülkelerin gıda arz güvenliği için stratejik bir öneme sahiptir. Bir ülkedeki gıda arzının yeterli düzeyde olmaması bir yandan önemli bir kırılganlık göstergesi olarak görülürken, üretiminin iç talebi karşılayacak durumda olması ise bir refah göstergesi olarak görülür. Ekonomik yönden bakıldığında birçok sektöre de önemli girdiler sağlayarak milli geliri ve kırsal kalkınmayı destekleyen hayvancılık sektörü aynı zamanda ülke içi kır-kent göç dengesi açısından da oldukça önemlidir. Hayvancılığın iç göç oranını azaltıp kırsal alanda istihdam sağlamasıyla birlikte, çarpık kentleşme ve yoğun nüfus baskısını önlemek gibi sosyal fonksiyonları da bulunmaktadır. Sanayileşmiş tarım ve hayvancılık bölgeler arasındaki gelişmişlik düzeyi farklılıklarının ortadan kaldırılmasına yardımcı olmaktadır. Türkiye'de hayvancılık sektörünün potansiyelinin araştırıldığı bu çalışmanın amacı Türkiye’de hayvancılığın gelişimini ve yerini ortaya koyarak, yapılan hayvancılık türlerini Cumhuriyetin ilk yıllarından günümüze kadar incelemektir. Fiyat üzerinde düşürücü etki yapmasının koşulları veya fiyat hareketlerinin artış eğiliminde olmasının sebepleri devlet eliyle yapılan sübvansiyonlar bağlamında irdelenecektir. Bunun yanı sıra et fiyatlarını dolaylı direkt veya dolaylı yoldan etkileyen faktörlerden; yem sanayi, dağıtım ve nakliye, optimum işletme büyüklükleri, sektörel inovasyonların durumu ile açıklanmaya çalışılacaktır.