Türk Eğitim Tarihinde 1940-1954 yılları arasında faaliyet gösteren Köy Enstitüleri birçok romana konu olmuştur. Bu çalışmanın amacı Türk Eğitim Tarihinde bir dönem uygulanan Köy Enstitülerinin belirlenen iki romanda ele alınışını değerlendirmektir. Çalışmada doküman analizi yöntemi benimsenmiştir. Bu kapsamda Kemal Tahir’in Bozkırdaki Çekirdek romanı ile Mahmut Makal’ın Bizim Köy romanı incelenmiştir. İçerik analizi kullanılarak öğretmen, öğrenci, okul ve köylü kategorilerinde kodlar elde edilmiştir. Öğretmenlerin köy enstitülerinde yaşadıkları sorunlar, öğrencilerin durumları, köylülerin genel hayat algısı ve eğitime bakışları özelinde benzer bulgulara ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda farklı açılardan yaklaşmakla birlikte her iki romanda köy enstitülerine yönelik ortak birtakım değerlendirmelerin yapıldığı görülmüştür.