Kentleşme ile artan nüfus yoğunluğu ve çeşitlenen insan faaliyetleri, fosil yakıt kullanımı, arazi değişiklikleri, ormansızlaşma ve sanayi etkinlikleri gibi süreçlerle antropojenik iklim değişikliğinin temel nedenlerini oluşturmakta; küresel sera gazı emisyonlarının %50-80’inin kentlerde üretilmesine yol açmaktadır. Buna karşın, sera gazı salınımını azaltmaya yönelik politikaların yerelde daha kolay oluşturulup uygulanabilmesi, yerel yönetimlerin esnek karar alma yapılarından, toplumsal dinamiklere yakınlığından ve uluslararası fonlara erişim imkanlarından kaynaklanmaktadır. Ancak, yerel yönetimlerin kurumsal ve mali kapasite yetersizlikleri, iklim değişikliğiyle mücadelede çok düzeyli yönetişim modellerinin uygulanabilirliğini ve aktörler arası işbirliğini sınırlandırmaktadır. Bu çalışma, yerel yönetimlerin bu süreçteki rollerini ve karşılaştıkları zorlukları analiz ederken, iklim değişikliği azaltım ve uyum politikalarını geliştirme kapasitelerini değerlendirmektedir. Ayrıca, Kent kaynaklı sera gazı emisyonlarının azaltılması ve iklim değişikliğine bağlı sorunlara yönelik çözüm olarak küresel bir kent yönetişimini öne sürmektedir.