Toplumsal yaşamın her alanını kapsamış olan örgütlerin, başarılı bir şekilde faaliyetlerine devam etmeleri tüm paydaşları yakından ilgilendirmektedir. Bu sebeple örgüt ve yönetim hakkında 20. yüzyıl başlarından itibaren araştırmalar yapılmaktadır. Örgütlerin yönetimiyle ilgili ilk olarak geliştirilen Geleneksel Yönetim Yaklaşımı, daha sonraki yıllarda ortaya çıkan birçok sorunu çözmekte yetersiz kalmıştır. Ancak, eksiklerine ve yoğun eleştirilere rağmen günümüzde hala birçok örgütte uygulanmaya devam etmektedir.

Birinci Endüstri devrimi sonrasında gelişen üretim yöntemlerine göre şekillenen Standart Çalışma saatleri uygulamaları hala yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Çalışma yaşamındaki gelişmelere bağlı olarak ortaya çıkan esnek çalışma uygulamalarına rağmen, işgörenlerin büyük çoğunluğu hala standart saatlerle çalışmaktadır. Bununla birlikte, standart çalışma uygulamaları işgörenler üzerinde monotonluk, tatminsizlik gibi sorunlara neden olmaktadır.

İnsan unsuruna gerekli önemi vermeyen örgütlerin günümüzde başarılı olma şansı kalmamıştır. Bunun için araştırmalar yapılarak, işgörenin istek ve niteliklerine uygun yeni uygulamalar devreye sokulmaktadır. İşgören Bağlılığı da bu anlamda öne çıkan kavramlardan birisi olup, iş tatmini, performans ve verimlilik gibi birçok davranışa etkisi bulunmaktadır. Ancak; bireysel, örgütsel ve çevresel birçok dinamiğin değiştiği iş dünyasında istenen bağlılık düzeyini yakalamak ve korumak hiç kolay değildir. Bunun için örgütler bilinç ve özveriyle daha fazla çaba göstemek zorundadırlar.