Göç konusu, çağdaş toplumlarda tartışmalı bir konu haline gelmeyi ve dünya çapında siyasi gündemi şekillendirmeyi sürdürmektedir. Bu kitap, göçmen karşıtı duyguların ve politikaların hem Anglosakson hem de Kıta Avrupası üzerindeki etkilerini inceleyerek, iki gelenekteki pratiklerin karşılaştırmalı bir analizini sunmaktadır. Kitap bunu yaparken göçün, siyasi, sosyal ve ekonomik boyutlarına inerek, bu iki gelenekteki göçmen karşıtı hareketlerin nedenler, sonuçlar, benzerlikler ve farklılıklarına ışık tutmayı amaçlamaktadır. Kitap, göçmen karşıtı anlatıların kamuoyu, siyasi söylem ve politika oluşturma üzerindeki etkisini analiz etmek için kapsamlı bir bilimsel literatür incelemesinden yararlanmıştır. Popülist aşırı sağ partilerin yükselişine ve göçmen karşıtı duyguları körüklemedeki rollerine özel önem verilmiştir. Bu amaçla kitapta neoliberalizm, küreselleşme ve bunun yarattığı göç ve eşitsizliklere odaklanılarak bunların günümüz göç krizlerine ve yabancı düşmanlığına etkileri de tartışılmıştır. Çalışmada göçmen karşıtlığının siyasete etkisini belirleyebilmek amacıyla Dünya Değerler Araştırması (WVS), Avrupa Değerler Araştırması (EVS) ve Küresel Parti Araştırması (GPS) verileri ampirik olarak analiz edilmiştir. Kitap, ekonomik şikayetler, kültürel kaygılar, güvenlik endişesi ve ırksal tehdit algısı dahil olmak üzere göçmen karşıtı hareketlerin büyümesine katkıda bulunan temel ajitasyon unsurlarını tanımlamıştır. Ek olarak, ajitasyon araçları olarak ele alınan medyanın ve siyasi retoriğin kamuoyunu şekillendirme ve göçmen karşıtı anlatıları sürdürmedeki rolü vurgulanmıştır. vi Sonuçlar, göçün bir kriz halini almasında neoliberal küreselleşmenin etkili olduğunu göstermektedir. Neoliberal düzenin oluşturduğu eşitsizliklerin ve yarattığı endişelerin günah keçileri olarak göçmenlerin işaret edilmesinde medya ve aşırı sağın aracılık rolü üstlendiği tespit edilmiştir. Öte yandan sosyal devlet anlayışının var olduğu Kıta Avrupası ülkelerinde, neoliberal düzenin tesis edildiği Anglosakson ülkelerinden farklı olarak göçmen karşıtı partilerin anaakım olamadığı da ortaya konmuştur. Fakat söz konusu partiler anaakım partileri etkileyebilmiş ve anaakım siyasette göçmen karşıtı partilerin popülist retoriğini kullanmalarına yol açabilmiştir. Sonuçlar ayrıca ekonomik şikâyet, güvenlik kaygısı, kültürel tepki ve ırksal tehdit algısı gibi ajitasyon unsurlarının aşırı sağ partiler ve medya gibi ajitasyon araçları aracılığı ile göçmen karşıtlığı oluşturmada ve böylece aşırı sağ partilere desteği arttırmada etkili olduğunu göstermiştir. Kitap böylece göçmenlere yönelik düşmanca tutumun dinamiklerini ortaya koymuş ve bu anlayışın ortadan kalkması için birtakım önerilerde bulunmuştur.