Vajinal doğum ve sezaryen doğum gibi farklı doğum yöntemlerinin, anne ve bebek arasındaki erken etkileşim ve emzirme süreci üzerindeki etkileri önemli bir araştırma konusu haline gelmiştir. Vajinal doğumun, doğum sonrası dönemde anne ve bebek arasında hemen başlayan ten tene temas ve erken emzirme girişimlerini teşvik ettiği, böylece emzirme başarısını artırdığı bilinmektedir. Buna karşın, sezaryen doğumda ise bu doğal sürecin kesintiye uğrayabileceği, annede emzirme konusunda yeterlilik hislerinin zayıflayabileceği ve bu durumun emzirme süresinin kısalmasına yol açabileceği belirtilmektedir. Emzirme öz yeterliliği, annenin emzirme sürecine dair kendine güveni ve bu süreci başarılı bir şekilde yönetebilme yeteneği olarak tanımlanır. Bu öz yeterlilik duygusu, annenin emzirme sürecine devam etme motivasyonu üzerinde doğrudan etkilidir. Ten tene temas, doğum sonrası hemen başlatıldığında, annenin emzirme öz yeterliliğini artırabilir ve emzirme sürecine ilişkin olumlu bir deneyim yaşamasına katkıda bulunabilir. Ebe desteği ve eğitimi, emzirme sürecinin başarıyla yürütülmesinde hayati bir rol oynar. Doğum sonrası dönemde annelere sunulan profesyonel destek ve rehberlik, emzirme konusunda karşılaşılan zorlukların aşılmasına ve annenin öz yeterliliğinin güçlenmesine yardımcı olur. Bu destek, özellikle sezaryen doğum yapmış anneler için kritik öneme sahiptir. Bu bölümde, doğum şeklinin emzirme başarısı ve öz yeterlilik üzerindeki rolü ayrıntılı bir şekilde ele alınacak; vajinal doğumun avantajları, sezaryen doğumun olası zorlukları ve ebe-hemşire desteğinin önemi vurgulanacaktır.