Zekâ kavramı insanlığın varoluşundan bu yana önemli bir rol oynayan, bilgeliğin sınırlarını zorlayan keşifleriyle insanlığı derinliklere taşıyan bir yapı taşı olmuştur.  Ancak salt zekânın yeterli olmadığı gerçeği, bizi farklı kavram arayışlarına zorlamakta ve insanlığın görünen dış yüzü haricinde içsel değerlerini yorum ve değerlendirmesine dayalı bir arayışa itmektedir. Vicdan, bireye has duygu ve değer yargılarını barındıran, ona rehberlik eden bir nevi pusuladır diyebiliriz. İnsan, yalnız etten kemikten bir varlık olmanın ötesinde aynı zamanda düşünebilen, muhakeme yeteneği olan ve mantığının yanı sıra duygu ve vicdanını kullanabilen bir varlıktır. Bu bağlamda  zekanın somutlaştırdığı her durum vicdanın daha soyut ve sıcak yaklaşımı içinde boyutlandırılır. Bireysel bazda zeka ve vicdanın iç içe olması bireyin içinde bulunduğu ailede, toplumda, çalışma hayatında ve tüm örgütsel sistemlerde kendisini gösterecektir. Birey ve toplumun zekası ve vicdanı arasında kurmakta olduğu köprü mantığı ve iç görüsü arasındaki dengeyi sağlayarak; karar verme mekanizmalarındaki işleyişi kolaylaştıracaktır. İşte vicdani zeka kavramı, insan zihnindeki kapasitenin insan doğasıyla bütünleşerek karmaşık günümüz dünyasında gerek bireyin doğasını gerekse örgütsel hayattaki eksikleri tamamlamayı amaçlamaktadır.