Kanser, genellikle sürekli ve hızlı büyüyen tümör hücrelere denir. Onkogenlerin aktivasyonu, epigenetik modifikasyonlar, tümör baskılayıcıların inaktivasyonu ile kontrolsüz büyüyen ve metastaz ile karakterize edilen bir hastalıktır. Tedaviler, tümör ilerlemesinin, nüksünün ve mortalitesinin en aza indirilmesi amacıyla araştırılmış yöntemlere dayanmaktadır. Genellikle kemoterapi, radyoterapi ve cerrahi yöntemler başta olmak üzere birçok tedavi yöntemi uygulanmaktadır. En yaygın olarak sitotoksik kemoterapi uygulanmaktadır. Bu kemoterapiler, tüm vücut hücreleri hedef aldığından kanser hücrelerinin yanında bazı sağlıklı hücrelere de zarar verebilmektedir. Tedavi süresince kullanılan, mevcut kemoterapi ilaçların, hücreler üzerinde meydana gelen zararlı etkilerinin araştırılması birçok antikanser ajanın geliştirilmesine etki etmektedirAntikanser tedavilerinde, antikanser ilaçları ve antikanser etken bileşiklerinin kullanılması mikroskobik olarak incelendiğinde hücreler üzerindeki etkileri hakkında bilgiler edinilmektedir. Hücreler dışardan etkilerle veya kontrollü olarak intihar ederek ölürler. Bu etkilerin birçok sebebi olmaktadır. İlaç ya da ilaç etken maddesi hücre döngüsüne neden olabilir ve hücrenin çoğalmasını engelleyerek ölümüne neden olabilir. Aynı şekilde protein sentezine etki ederek de hücreyi ölüme sürükleyebilir.
Bu çalışma da, dört farklı ilaç moleküllerinin ve kemoterapötik ajanların meme kanser (MCF-7) hücreleri üzerine ölüm etkileri incelendi. Hücrelerde gerçekleşen ölüm etkileri mikroskop altında incelenerek karşılaştırıldı. İlaç molekülleri, kardiyomiyopati, p53 proteini ve reaktif oksijen türlerinin aktivasyonu yoluyla endotelyal hücrelerde ve kardiyomiyositlerde apoptozu indükleme kabiliyetine sahiptir. İnkübe edilen ilaç etkili hücrelerin yapıları mikroskop altnda incelendi. genellikle ilaç moleküllerinin kanser hücrelerinde apoptozu yani kontrollü hücre ölümünü tetiklediği gözlenmiştir.