Toplumsal yapıların genişlemesi, ekonomik üretim tüketim sürecinin yerelleşmeden kurtulması ve yeni pazarlar arayışı karşımıza küreselleşmeyi getirmektedir. Küreselleşme bazı düşünürler tarafından bireyin egemenlik alanını arttırma çabasının bir sonucu ve bu hali ile birey açısından olumsal iken bazı düşünürler tarafından ise yine egemenlik ile ilişkili olsa da yerel hakimiyetin yok edilmesi ve onun sınırlarının eleştiriye tabi tutulmasının bir sonucudur. Bu hali ile de olumlu değil aksine yerel birey açısından olumsuzdur. Olumlu ya da olumsuz olarak sebepleri ve sonuçları yorumlanmış olsa da bir gerçeklik olarak karşımızda duran küreselleşme olgusu bir açıdan ondan kurtulamayacağımız bir yerellik evrensellik ilişkisi kurmuştur. Bir biçimde yerelin yıkılması olarak travma olan ama yaygınlaşma, genişleme ve başkası ile tanışma açısından ise bir bakıma bir arada yaşamanın daha iyi hale getirilmesi olarak okunabilmektedir. Küreselleşmenin bir boyutu da başkası ile karşılaşma ve ondan öğrenmedir. Bireyin için başkasından öğreneceği şeylerin fazlalığı küreselleşme ile beraber zorunlu bir içerik oluşturmuştur. Öğrenme sayesinde birey kendilik bilinci kazanmakta ve başkası ile birlikte var olması gerektiğini keşfetmektedir. Öğrenmenin elzem tarafının içeriği ise eğitim tarafından olgusal hale getirilmektedir. Dolayısıyla küreselleşme bir formasyon olgusu olup bunun olgusal tutumunu eğitim sağlamaktadır. Bu çalışma birey ile yaşadığı dünya ile ilişkisi, birey ile başkası ile ilişkisinin olumsal bir perspektiften okunacağı ve bu okumanın ilksel formundan çıkışının küreselleşmeye ihtiyaç duyduğuna ve küresel eğitim olgusunun ben ile yaşam dünyasını zenginleştirmesinden bahsedecektir. Küresel eğitim ve küresel diversitenin bir sembolik sistem olmadığı aslında bizatihi bir organik yaşamın anlaşılması olduğuna işaret edecektir. Bu şekilde bir içeriği kurabilmek için küreselleşmenin tanımları içinde boğuşmaktan kaçınıp bu çalışma açısından önemli görülecek bazı kavramlar yardımı ile bir tanımı kurulup eğitim ile ilişkisi ve yerelleşme ile yerelden kurtulma çabası arasındaki farka değinilip bunun travmatik tarafları ile olumlu taraflarına işaret edilecektir.