Bu çalışma Barings Bank’ın iflasına yol açan olayları, hatalı kararları ve eksiklerini analiz ederek bankacılık denetleme sistemlerinde yapılan düzenlemeleri nasıl şekillendirdiğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Barings Bank, 1890 ve 1995 krizleri ile bankacılık tarihindeki yerini almıştır.  1890 krizinde Barings Bank, Londra'da likidite sorunları yaşamıştır. Bunun temel sebebi de Arjantin'e yaptığı yoğun yatırımlardır. Bu krizin Londra’daki finans kurumlarını etkilemesinden korkulduğu için Barings Bank’ın likidite açığının kapatılması gerekiyordu. Bu açığın kapanması için Barings Bank, Amerikan Menkul Kıymetler Borsası’nda sahip olduğu tahvilleri satmaya zorlandı. Bu satışlar fiyatların düşmesine ve ardından bankaların iflasına yol açan küresel bir domino etkisi oluşturmuştur. Bu krizden 105 yıl sonra Barings Bank, 1995 krizinde bankanın iflasına yol açacak bir krize daha yol açmıştır. Bu krizde türev araçlara olan yatırımların denetlenmemesi, hatalı kararlar alınması ve muhasebe manipülasyonları krizin tetikleyicileri olarak sayılabilir. Bu kriz her ne kadar Avrupa bankalarını etkilemese de Japon borsasını etkilemiştir. 1995 krizi 1980 krizi gibi bir domino etkisi oluşturmamıştır. Her iki bankacılık krizi de yeni düzenleme ve denetim standartları geliştirilmesinde etkili olmuştur.