Dirençli kentlerin öne çıkan özelliği, tehlikeli durumlar ve afetlerin neden olabileceği etkilerin bileşkesine, tüm yapısıyla cevap verebilir olmasıdır. Bu yapının temel ögelerinden olan kent kullanıcılarının afetlere karşı hazırlıklı hale getirilebilmesi için, farklı beklenti ve gereksinimlerinin analiz edilmesi gerekir. Bu çözümlemede, sahip oldukları dezavantajlar nedeniyle tehlike ve afetlerde zarar görebilirlikleri yüksek düzeyde olan engelliler ve yaşlılara öncelikle yer verilmelidir. Tehlikeler ve afetler açısından dezavantajlı konumda olan bu iki toplumsal grup için kentsel dirençliliğin artırılmasındaki en önemli uygulama alanlarından biri, olağan günlük yaşamda toplumsal hayatın içinde yer almak için duydukları ihtiyacın bire bir aynıdır aslında: erişilebilirlik.
Hedef kitlesinin zaman içinde genişletilmesi gerektiği görülen erişilebilirliğin günden güne engelliler ile birlikte yaşlılar için de önemi anlaşılmış, günümüzde aslında tüm kullanıcılara hitap eden bir özellik olduğu kabul edilmiştir. Benzer şekilde erişilebilirliğin içeriğinin de geliştirilmesi gerekmektedir. Hareketliliği, ulaşımdan ve diğer tüm kentsel hizmetlerinden faydalanmayı, iletişim kurmayı, sunulan bilgiyi edinmeyi ve anlamayı destekleyici ve sağlayıcı “tedbirler bütünü”dür erişilebilirlik. Bu tedbirlerin hayati olanlarının başında da tehlikeler ve afete karşı direnç oluşturulmaya çalışılan tüm yaşam alanlarındaki uygulama ölçütleri gelmektedir. Erişilebilirlik ölçütlerinin afet öncesinden başlayarak eksiksiz olarak hayata geçirilmesi, engelliler, yaşlılar ve ihtiyaç duyacak herkes için afet esnasında kurtarıcı rol oynayacak, sonrasındaki iyileşme sürecinde kolaylaştırıcı ve destekleyici olarak katkı sunacaktır.