Bu çalışmada afetin sosyolojik anlamları, toplumsal olarak inşa süreçlerini ele alacağım. Afet koşullarında gıda güvencesi kavramını beslenme gereksinimlerini temel bir insan hakkı olarak kavramanın önemine vurgu yapacağım. Gıda güvencesi, gıda hakkı ve su hakkı yaklaşımlarıyla afet anında ve sonrasında yapılabilecekleri disiplinlerarası bir yaklaşımla tartışmaya çalışacağım. Afet doğada yaşanan ancak çağımızda insanın doğayla girdiği mücadele, doğayı kontrol altına alabilme düşüncesi sonucunda etkileri farklı düzeylerde hissedilen, öngörülemeyen bir yer ve zamanda gerçekleşen bir olaydır. Öte yandan afet toplumsal bir olaydır ve toplumsal olarak inşa edilir. Afeti sosyolojik olarak kavramak ise afeti toplumsal yapı ve süreçlerin bir parçası olarak değerlendirmeyi gerektirir. Afetin gerçekleştiği andan itibaren eş zamanlı olarak afetten etkilenen nüfusun, hayatta kalanların yiyecek ve dolayısıyla beslenme ihtiyaçları ortaya çıkar. Gıda güvencesi açlıktan sonra beslenmeye ilişkin dünyadaki en önemli sorunların başında gelmektedir. Afet koşullarında gıda güvencesi hayati bir meseleye dönüşür. Gıda ve su hakkı afet koşullarında diğer haklarla kıyaslandığında yaşamsal öneme sahiptir. İnsani yardım düzenlemelerinde yaşamına devam eden her bireyin yeterli su, gıda, kıyafet, barınak ve sağlığın gerektirdiği öğelere sahip olma hakkı bulunmaktadır. Afet koşullarında gıda hakkını ve gıda güvencesini savunmak gereklidir. Afet sırasındaki kriz yönetiminde en kısa sürede, kırılan gıda zincirinin yeniden tesis edilmesi, gıda güvenliği ve gıda güvencesi koşullarının hızlı bir şekilde oluşturulması elzemdir. Gıda sisteminin olası afetlere karşı dirençli hale getirilmesi disiplinlerarası yaklaşımların bir arada ortak akılla, planlama ve koordinasyonu ile gerçekleştirilebilir.