Afetler doğa olaylarının ötesinde, temelde toplumsal, kültürel ve siyasal boyutları olan olaylardır. Türkiye'de son dönemde yaşanan deprem ve sel felaketleri başta olmak üzere çok sayıda insanın ölümüne yol açan afetlerin etki ve şiddetinin plansız ve dirençsiz kentsel yapılaşmadan kaynaklandığı görülmektedir. Dolayısıyla bir doğa olayının afete yol açıp açmaması çoğu zaman toplumdaki veya devletteki yurttaşların afet olgusuna yönelik bakış açısına ve bu konuda bilinçli olup olmadıklarına bağlıdır.

Afetler ile yerel toplumlar arasında doğrudan veya dolaylı çok sayıda ilişki bulunduğundan, yerel toplumlarla yakın temas halinde olan yerel yönetimler, afetlerin olumsuz etkilerini önlemede ve bunlarla mücadelede önemli araçlardan biridir. Yerel yönetimler, afet risklerinin azaltılması ve afetlerle mücadele konusunda hem afet öncesi hem de sonrasında yerel halkın katılımını ve bilinçlenmesini sağlayabilir. Ancak yerel yönetimlerin afetlerle mücadelede karşılaştıkları pek çok zorluklar bulunmaktadır. Bunlardan en temel olanı yerel yönetimlerde afetler konusunda yeterli bilgi ve beceriye sahip personelin bulunmamasıdır. Bir diğeri ise, yerel yönetimlerin afetler konusunda sahip olması gereken sorumluluk ve yetkilerin merkezi yönetimler tarafından gasp edilmesidir.

Sonuç olarak afet yönetiminde yerel yönetimlerin önemi her geçen gün artmaktadır. Bu noktada, çok sayıda insanın hayatını kaybetmesine neden olan afetler karşısında yaşanan koordinasyon sorunları, yerel yönetimlerin sorumluluk alanlarının yeniden gözden geçirilmesini gerekli kılmaktadır.