Aşırı sıcaklar ve değişen yağış rejimi, yaşamı, tarımsal verimliliği, biyolojik çeşitliliği, modern kentsel alanları ve kırsal bölgeleri olumsuz etkilerken, gıda ve su güvenliğini tehdit etmektedir. İklim değişikliğinin Amazon yağmur ormanlarına etkisi ise daha yıkıcı ve belirgindir. Latin Amerika’nın, nüfusu ve ekonomisi en büyük ülkesi olan Brezilya’nın toplam yüzölçümünün % 40’ını Amazon ormanları oluşturmaktadır. Kuzey’de Guiana Yaylaları, batıda And Dağları, güneyde Brezilya'nın merkez platosu ve doğuda Atlantik Okyanusu ile çevrelenmiş Amazon, hem dünyanın en önemli oksijen kaynaklarından biri hem de biyolojik çeşitliliğin ve endemik türlerin kalbidir. Ancak Brezilya, 1960-1980 yılları arasında Amazon’daki ormanların temizlenmesini sığır eti üretimi, çiftçilik ve kerestecilik için teşvik etmiştir.  Bu makalede, odak noktası olarak Latin Amerika bölgesinin seçilmesinin nedeni 16. Yüzyıldan günümüze yeraltı kaynakları çıkarılan bölgenin, dünyanın en zengin bireylerinden bazılarına ev sahipliği yaparken, yaygın olarak fakir kalmış olmasıdır. İkinci Dünya Savaşı’nın ardından ABD ile Sovyet Rusya arasında, bağımsızlığına henüz kavuşan ulusların fakir kalmaması için iki farklı kalkınma konsepti yarışmaktaydı.  1960'ların başında ABD, Latin Amerika’ya mali desteğini ve ilgisini artırdı. Zira savaş sonrası yıllarda Latin Amerika'da gelişen milliyetçilik akımı ve komünizme yakınlaşma, ABD için siyasi, ekonomik ve güvenlik tehdidi olarak algılanmaktaydı. Latin Amerika, uluslararası finans kurumlarından en çok kalkınma kredisi alan bölge olurken, neoliberal politikaların uygulanmasına öncülük etmiştir. Günümüzde Latin Amerika ülkelerinin çoğunluğunun ekonomisi tarım, madencilik ve turizme dayalıdır. Latin Amerika, sömürge döneminden beri başta şeker, kakao, tütün ve çivit (indigo) olmak üzere tarım ürünleri ihraç ederken küresel talep nedeniyle artan soya fasulyesi, sığır eti ve domuz eti üretimi için ormanların temizlenmesine göz yummaktadır.