Bir element olarak bor ilk kez Tibet ve Mısır Medeniyetleri tarafından kullanılmıştır. Bor, IX. Araplar tarafından ilaç yapımında değerlendirilmiştir. Dünyada ilk sassolit kaynakları İtalya’da Tuscani’de, ülkemizde ise Balıkesir’de görülmüştür. Borik asit kolemanit ve sülfürik asit veya boraks-mineral asit tepkimesi sonucu oluşmaktadır. Doğada serbest olarak bulunamayan bor sert ve beyaz bir elementtir. Doğada bulunma hali mineraller şeklindedir. Borun farklı izotopları da doğada mevcuttur. Yüksek termal nötron yakalama kapasitesi nedeniyle 10B izotopu nükleer sanayiinde kullanılmaktadır. Ayrıca bor farklı elementler ile bileşik oluşturabildiğinden endüstrinin farklı alanlarında kullanıma sahiptir. Bor elementinin oksijen ile bağ yapmış bileşiklerden oluşan yatakları Türkiye’de oldukça fazla bulunmaktadır ve ekonomik önemleri yüksektir. Canlılar açısından değerlendirdiğimizde, bor organizmaya dışardan alınması gereken ve sağlık durumunun devamı için gerekli bir elementtir. Nötron yakalama özelliği ile sağlıklı hücrelere zarar vermeden kanser tedavisinde kullanılabilmesi borun sağlık alanındaki uygulamalarından sadece bir tanesidir. Bu bilgilerden yola çıkılarak, bu bölümde borik asidin yapısı, genel özellikleri, doğada bulunma şekli, uygulama alanları, organizmalardaki etkileri ve deneysel çalışmalar ve tıbbi açıdan kullanımına yer verilmiştir.