Giderek artan kanıtlar, oksidatif stresin diyabetin patogenezinde önemli bir rol oynadığını göstermektedir. Oksidatif stres aynı zamanda diyabetik komplikasyonlara neden olan bir faktör gibi görünmektedir. Reaktif oksijen türleri, iyonlaştırıcı radyasyon ve kimyasal kanserojenler gibi çevresel faktörlerin yanı sıra mitokondriyal enerji metabolizması gibi endojen süreçler tarafından üretilir. Endojen veya eksojen olarak üretilen reaktif oksijen türleri, canlı hücrelerdeki lipitlere, proteinlere ve nükleik asitlere aynı anda saldırabilir. Bu yollarla aşırı glukoz metabolitleri, diyabetik komplikasyonların gelişmesine neden olabileceği gibi, bir dizi potansiyel mekanizma yoluyla pankreas β hücresi hasarına da neden olabilir. Bununla birlikte, tüm bu yollarda ortak olan reaktif oksijen türleri üretimi, aşırı ve uzun süreli kronik oksidatif strese yol açarak insülin gen ekspresyonunda ve insülin sekresyonunda kusurlara ve ayrıca apoptozun artmasına neden olur. Hücresel oksidatif stresin biyobelirteçlerini tanımlamak için çeşitli yöntemler geliştirilmiştir; bunlardan bazıları diyabette ve komplikasyonlarında antioksidan savunmanın ve oksidatif hasarın hassas bir şekilde değerlendirilmesi için önemlidir . Sonuç olarak, antioksidanların koruyucu etkileri sayesinde diyabet ve komplikasyonlarının kullanımında yararlı olabilir.