Vajinit, üreme çağındaki kadınlarda en sık görülen jinekolojik hastalıktır. Vajinitlerde çoğunlukla sebep enfeksiyöz bir mikroorganizma iken, nadiren atrofi, alerji, irritasyon, atopi ve inflamasyon da vajinite neden olmaktadır. Semptomlar çoğunlukla; vajinal akıntı, vulvada kaşıntı, tahriş ve kötü koku şeklindedir. Bakteriyel vajinozis (BV) sonrası genellikle endometrit ve pelvik inflamatuar hastalık gibi komplikasyonlar gelişirken, gebelikte oluşan vajinitler koryoamniyonit, erken membran rüptürü, erken doğum ve düşük gibi komplikasyonlara sebep olabilmektedir. Semptomatik vajinitler sonrası gelişen bu ciddi komplikasyonlar, vajinitte etkin tedavinin önemini göstermektedir.

Vajinit vakalarında öncelikle etkene yönelik antimikrobiyal tedavi başlanmaktadır. BV tedavisinde genellikle oral veya intravajinal metronidazol veya klindamisin tercih edilirken; vulvovajinal kandidiyazisin tedavisinde ise oral flukonazol veya topikal azol içeren preparatlar önerilmektedir. Bununla birlikte kısıtlı sayıda, yüksek kanıt düzeyine sahip, kaliteli klinik çalışmalar vajinitte probiyotik tedavisinin oldukça faydalı olduğunu göstermiştir.  Tedavide tam kür sağlanması ve nüksün önlenmesi adına antimikrobiyal tedavi sonrası fizyolojik vajinal ekosistemin yeniden optimize edilmesi amacıyla özellikle laktobasil içeren probiyotiklerle replasman tedavisi önerilmektedir.

Kullanımı oldukça kolay ve güvenilir olan bu probiyotiklerin, klinik olarak standardizasyonunun sağlanması ve kullanım kılavuzlarının oluşturulabilmesi için yüksek kaliteli ve çok sayıda hastayı içeren daha fazla klinik araştırmaya ihtiyaç vardır.