Ülkelerin en değerli unsurlarından biri hiç şüphesiz insan faktörüdür. Bu faktörün doğumdan itibaren fiziksel, zihinsel ve ruhsal açıdan sağlıklı olmasında anne sütünün çok önemli bir rolü bulunmaktadır. Mucizevi bir besin kaynağı olan anne sütüne doğumdan hemen sonra başlanması, yaşamın ilk 6 ayı boyunca tek besin ögesi olarak verilmesi ve daha sonra uygun olan ek gıdalarla desteklenerek iki yaşına kadar devam edilmesi Dünya Sağlık Örgütü ve Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu tarafından şiddetle tavsiye edilmektedir. Ancak bu doğrultuda hedeflenen sonuçlara henüz tam olarak ulaşılamamıştır. Anne sütü vermemenin kanıtlanmış risklerine rağmen kadınların emzirmeye zamanında başlama ve emzirmeyi sürdürme oranları birçok ülkede nispeten düşük kalmaktadır. Bununla birlikte, emzirmeye yönelik davranış ve tutumlar ülkeden ülkeye ve ülkelerin kendi içinde değişkenlik göstermektedir. Emzirme davranışı çeşitli faktörlerden etkilendiği gibi kültürel aktarımdan ve yönelimden de etkilenmektedir. Mit; bilimsel temele dayanmayan geleneksel olarak yayılan veya toplumun hayal gücünün etkisiyle biçimlenen alegorik bir halk anlatımıdır. Farklı kültürlerde emzirmenin çeşitli sosyal ve sembolik ilişkilerin nesnesi ve konusu olduğu görülmektedir. Nitekim erken emzirme dönemindeki çoğu gıda uygulaması da bu mitlerin ve bilgilerin varlığıyla ilişkilendirilmiştir. Bu nedenle emzirmeye başlama ve devam etme ile ilişkili davranışların altında yatan çeşitli inançları göz önünde bulundurmak emzirmenin etkinliğini artırmak için belirlenen müdahaleleri yönlendirmek açısından önemlidir. Bu çalışmada emzirme davranışlarına etki eden ve emzirmenin önüne geçen faktörler arasında yer alan kültürel inanç ve mitlerin önemine değinilmiştir.