Yeni medya sanatı, 1960’lı yıllardan itibaren bilgisayarların sanatsal ifadede bir araç olarak kullanılmasıyla başlayan ve bilgisayar teknolojisindeki gelişmelerle birlikte, bilim, teknoloji ve sanat çerçevesinde farklı disiplinlerin birbirine yakınlaşmasından doğan yeni türler üreten, 1995 yılı ile birlikte internetin de bu sanatın üretim biçimine katılmasıyla küresel bir akıma dönüşen sanat türüne verilen addır. Amerika’da ve Almanya’da hemen hemen aynı zamanlarda başlayan bu sanat, A. Michael Noll, George Nees ve Frieder Nake gibi sanatçıların öncülüğünde, dijital bilgisayarların, sayısal verilerle programlanmış resimler üretmek amacıyla kullanılmaya başlanmasıyla ortaya çıkmıştır. Türkiye’de Yeni Medya Sanatı’nın erken örnekleri Teoman Madra ve Nil Yalter’in eserlerinde görülmektedir. Türkiye’de Yeni Medya Sanatı, ‘Yeni Medya Sanatı Erken Dönemi’ ve ‘Yeni Medya Sanatı Gelişme Dönemi’ olarak iki dönem altında bir gelişim göstermiştir. ‘Yeni Medya Sanatı Erken Dönemi’, 1980’lerden itibaren bilgisayarların sanatta bir araç olarak kullanılmasıyla başlayan ve 1996 yılında internetin yayılmasına kadar olan tarihsel aralığı temsil etmektedir. Bu dönemin bitişini belirleyen temel faktör yalnızca internetin kullanımının yaygınlaşması olmayıp, aynı zamanda üretilen eser biçimleri ve alandaki faaliyet tarzlarının değişimi de bu dönemin bitişini belirlemede etkili olmuştur. Türkiye’de ‘Yeni Medya Sanatı Gelişme Dönemi’ ise 1996 yılından günümüze kadar süren bir dönemi ifade etmektedir.