Enerji, tüm sektörlerin vazgeçilmez girdisi olduğu için gelişen teknoloji, artan nüfus ve yükselen hayat standartlarının da etkisiyle enerji talebi her geçen gün artış göstermekte ve yurt içi kaynakları hızla artan bu talebi karşılamakta yetersiz kalmaktadır. Günümüzde, enerji talebinin karşılanmasında hala fosil yakıtlar hakimdir. Ayrıca, Dünya’nın öncelikli problemi olan iklim değişikliğinin birinci sebebinin fosil yakıtlar olması nedeniyle de ülke politikalarında yenilenebilir enerji kaynaklarının önemi artmaktadır. Bu amaçla, bu çalışmada Türkiye’nin enerji kaynaklarının dağılımı analiz edilerek yenilenebilir enerji kaynaklarının toplan enerji arzı içerisindeki payı betimsel analiz yöntemi ile incelenmiştir. Bu analizin sonuçlarına göre, yıllar itibariyle, yenilenebilir enerji kaynaklarında artış söz konusu olsa da aynı zamanda artan toplam enerji arzı dolayısıyla, yenilenebilir enerji kaynaklarının toplam enerji arzı içerisindeki payında önemli bir değişiklik olmadığı görülmektedir. 1990 yılında %18,75 olan yenilenebilir enerji arzı payı, 2021 yılında %16,21 seviyesinde gerçekleşmiştir. Fosil enerji kaynaklarının payının ise, ortalama olarak %85,9 ile Türkiye’nin enerji arzında hakim olan konumunu korumaktadır. 1990 yılında %45,44 ile en büyük paya sahip petrolün yerini 2021 yılında %31,01 ile doğalgaza bırakması dikkat çekmektedir. Aynı şekilde, biyoyakıt ve atık enerji kaynaklarının %13,99 olan değeri %2,74’e düşerek yerini güneş ve rüzgar enerjisine bırakmıştır. Fosil yakıtlar ile yenilenebilir enerji kaynaklarının kendi kaynakları arasında gerçekleşen bu geçiş dolayısıyla, Türkiye’nin enerji arzındaki yenilenebilir enerjinin payının değişmediği görülmektedir.