Türkiye Cumhuriyeti yüz yıllık mazisinde ideolojik anlamda birçok değişim yaşamıştır. Cumhuriyet, kuruluş yıllarında ülkenin içinde bulunduğu tarihi, kültürel ve ekonomik şartlar temelinde inşa edilmiştir. Ülkenin yaşadığı hadiseler ve dışarıdan yansıyan etkiler, kuruluş ideolojisi üzerinde belirleyici olduğu gibi ülkenin devam eden yıllarda karşı karşıya kaldığı yeni meseleler bu ideolojik pozisyonu değiştirmeye ya da değişime zorlamaya devam etmiştir. Bir yandan bürokrasi ehlinin (vesayet unsurlarının) baskıları diğer yandan halkın beklentileri siyasi parti liderlerini varlıklarını korumak ve oylarını artırmak için ideolojik dönüşüme sürüklemiştir. Aynı şekilde partilerin, liderlerinin değişmesi ile de bu tür bir ideolojik dönüşüme uğradığı gözlenmektedir. Ayrıca Cumhuriyetin kurucusu elit kesim, mevcut yapıyı/sistemi/rejimi muhafaza edebilmek için anayasal zeminde kurumsal dönüşümler/devrimler gerçekleştirerek de siyasi partileri/iktidarları bir dönüşüme iteklemektedir. Son olarak Türk siyasi hayatında yaşanmış birçok örnek, siyasi partilerin, politikalarında birbirinden farklı ideolojik pozisyonlar belirleyerek varlıklarını korumaya çalıştıklarını göstermektedir. Dolayısıyla bu çalışma Türkiye’nin “tarihi, kültürel ve ekonomik dayanaklar”, “siyasi partiler”, “siyasi aktörler/liderler”, “iç ve dış siyasi olaylar”, “siyasi kurumlar” ve “siyasi politikalar” şeklinde tespit edilmiş olan altı sacayağı (dayanak) temelinde yaşadığı ideolojik değişimi tartışmakta ve böylece Türkiye’de yaşanan yüz yıllık dönüşüme ışık tutmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla yapılan literatür taraması ile elde edilen birincil ve ikincil kaynakların içeriklerinden bu sacayaklarına dair veriler seçilerek tasniflenmiş ve Türk siyasi hayatında yaşanan örnekler üzerinden mesele incelenmiştir. Dolayısıyla çalışma, siyasal ideolojilerdeki değişimin sacayaklarını örneklendirerek ve somutlaştırarak sonuçlandırılmıştır.