Güvenliğe yönelik riskler insan eylemleriyle birlikte her geçen gün artmakta ve çeşitlenmektedir. İnsanın, bir bütün olan ekosistemin bağımlı bir parçasını oluşturduğunu ve bu nedenle insan-doğa ilişkisinin yeniden değerlendirilmesini öneren ekolojik güvenlik yaklaşımı, güvenlik sorunlarının kaynağı olan insan eylemlerine odaklanmaktadır. Yerel, bölgesel, ulusal ve küresel boyutta daha güvenli alanların yaratılması ise en alt ölçekte yeniden yapılanmayı gerektirmektedir. Bu bağlamda mahalle, ekolojik bilincin kazanılması, kendi kendine yeten bir toplumsal yapının oluşturulması, güvenlik risklerine karşı önleyici ve iyileştirici önlemlerin alınması gibi konularda fiziksel ve toplumsal açıdan elverişli bir ölçektir.

Bu çalışmada mahallenin mevcut potansiyelini sınırlandıran hukuki ve yönetsel sorunlar değerlendirilmiş ve çözüm önerileri getirilmiştir. Bu bağlamda güvenlik risklerinin doğru tespit edilmesi, kriz anında erişim sorunlarının önlenmesi, mekânsal aidiyetin, topluluk duygusunun ve ekolojik bilincin oluşması için mahalle planlaması önerilmektedir. Mahalle yerel demokrasi ve yönetişim kültürünün yaygınlaşacağı alandır. Bu sebeple mahalle düzeyinde katılım mekanizmalarının etkinleştirilmesi ve mahalle yönetiminin kent yönetimine etki kapasitesinin arttırılması gerekmektedir.