Tükenmişlik, kişisel ve mesleki bağlamda istenmeyen sonuçları olan süreçtir ve baskı altında çalışmanın ve stresli durumlarla karşı karşıya kalmanın sonucunda ortaya çıkan bir tepkidir. İnsanlara birebir bakım sağlayan hemşireler stresli bir meslek grubu olarak görülüp tükenmişlik açısından risk grubunu oluştururlar. Yapılan literatür incelemesinde insanlara birebir hizmet veren ve stresli ortamlarda tedavi ve bakım vermek durumunda olan hemşirelerde tükenmişliğin oldukça yaygın olduğu görülmektedir. Özellikle COVID 19 pandemi sürecinde hemşireler, hasta bakım sürecinde ön saflarda bulunmalarından dolayı bu süreçte tükenmişlik açısından en çok etkilenen gruplardan olmuştur. COVID 19 salgını küresel anlamda sağlık çalışanlarını ve özellikle hemşireleri fiziksel ve ruhsal açıdan olumsuz etkileyecek birçok zorluğu beraberinde getirmiştir. Artan iş yükü ve hastalık sürecinin bilinmezliği, korunmak için sürekli kullanılan koruyucu ekipmanların rahatsızlığı, hastalığı kendisine, ailesine ve çevresindekilere bulaştırma korkusu, hastalığın kesin ve net bir tedavi planının olmaması ve yetersiz bilgi ortamı ve sağlık sistemindeki krizden dolayı hemşirelerde korku ve anksiyeteye neden olarak bireysel ve mesleki tükenmişliğe neden olmuştur. Sonuç olarak literatüre bakıldığı zaman tükenmişlik, pandemi döneminde sağlık çalışanlarının ve özellikle birebir pozitif vakalara hizmet veren hemşirelerin karşı karşıya kaldığı önemli bireysel ve mesleki bir sorun olmuştur. Bu riskli süreçte büyük fedakârlık ile çalışan hemşirelerde, sürecin getirdiği bilinmezlik ve zorluklara bağlı ortaya çıkması olası olan tükenmişlik sendromunun erken dönemde tespit edilmesi, gerekli önlemlerin alınarak girişimlerde bulunulması COVID 19 pandemisi gibi benzeri durumlar ile mücadelenin etkin bir şekilde sürdürülmesi için son derece önemlidir.