En sık görülen kardiyak ritim bozukluğu olan atriyal fibrilasyon (AF), hızlı ventriküler yanıtlı, diskoordine ve düzensiz supraventriküler bir aritmidir. AF olan hastalarda inme en önemli yan etkidir ve inmenin önlenmesi için çoğu durumda ömür boyu antikoagülan tedavi gerekir. Diğer AF komplikasyonları arasında kalp hastalığı (kardiyomyopati, ventriküler taşikardi) ve ikincil kalp yetersizliği vardır. AF'nin patofizyolojisi karmaşıktır ve tam olarak anlaşılamamıştır, ancak klinik çalışmalar oksidatif stres belirteçleri ile AF arasında bir ilişki olduğunu göstermiştir. Oksidatif stres ve reaktif oksijen türlerinin, AF etiyolojisinde ve kalbin elektriksel ritminde önemli olduğu gösterilmiştir. Önemli sayıda kanıt, oksidatif stresin atriyal remodelling patofizyolojisinde kritik bir rol oynadığını gösterdiğinden aritmi tedavisi için olası bir üst terapötik hedef olarak oksidatif stres düşünülebilir. Ancak, oksidatif stres ile AF ilişkisi hakkında geniş kapsamlı araştırmalara gereksinim vardır.