Günümüzde anadil öğretiminde başarıyı etkileyen etmenlerin başında öğrenen özelliklerine bağlı olan duyuşsal nitelikler gelmektedir. Yapılan araştırmalar, anadili öğretimini oluşturan dört temel dil becerisinin (okuma, dinleme, konuşma ve yazma) gelişiminde duyuşsal niteliklerin başında gelen kaygı, tutum, öz yeterlik ve güdülenme gibi etmenlerin öğrencilerin dili etkili bir şekilde kullanma durumunu etkilediğini göstermektedir. Her öğrencinin öğretim sürecinde anadile yönelik duyuşsal niteliği farklı olabilir. Bu farklılıkları ortaya çıkarmak ve öğrenciye anadiline yönelik öz farkındalık sağlamak öğretmen yaklaşımına bağlı olduğu gibi öğretim yöntemlerine ve sınıf içi etkinliklere de bağlıdır. Öğrencilerin duyuşsal öğrenme yaşantıları; okuma, dinleme, konuşma ve yazma edimlerini olumlu ve olumsuz yönden etkilemektedir. Öğretimin başında ve sonunda çeşitli ölçme araçlarıyla öğrencilerin duyuşsal niteliklerini belirlemek; kaygı, olumsuz tutum, güdülenme sorunlarını çözmeye çalışmak, dil becerilerine yönelik öz yeterliklerini sağlamak anadili öğretiminde akademik başarıyı ve dili kullanma becerisini arttırmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkçe öğretiminde dört temel dil becerisinin gelişimini etkileyen duyuşsal nitelikleri alanyazın çerçevesinde açıklamak ve öğretmenlerin duyuşsal tepkilere yönelik yapması gereken uygulama ve etkinlikleri açıklamaktır. Alanyazın taraması sonucunda; öğretimin başında duyuşsal tepki düzeyinin belirlenmesi gerektiği, her duyuşsal niteliğin öğrencilerde farklı düzeyde olduğu ve bu nedenle etkinliklerin kişisel gereksinimlere göre şekillenmesi gerektiği, her duyuşsal niteliğin bireyi farklı yönlerden etkilediği, duyuşsal niteliklerin birbirleriyle ilişki içinde oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Anadili olarak Türkçe öğretiminde kaygı, tutum, öz yeterlik ve güdü gibi duyuşsal etmenlerin incelendiği bu çalışma, bir alanyazın derlemesi niteliği taşımaktadır.