1960’lı yıllardan bu yana matematiksel modellemenin ne olduğu, hangi perspektiflerden değerlendirilmesi gerektiği, amaç olarak mı yoksa araç olarak mı kullanılacağı ve hepsinden önemlisi de nasıl öğretilmesi gerektiği konularında çalışmalar yapılmaktadır. Matematiksel modelleme eğitimi, öğrencilere matematik becerilerini gerçek dünya problemlerini çözmek için kullanma yeteneği kazandırmayı amaçlamaktadır. Ancak, matematiksel modelleme eğitimi konusunda farklı yaklaşımlar ve görüşler bulunmakta ve bu konuda ortak bir anlayış oluşturmak bazen zor olabilmektedir. Bu çalışma, matematiksel modelleme süreçleriyle oluşturulan matematiksel bilginin nasıl soyutlandığını ortaya çıkarmak üzere geliştirilen yeni bir modeli incelemektedir. Bu amaçla matematikse modelleme etkinlikleri ortamında yürütülen matematik eğitimi sürecinin analizinde teorik ve yöntemsel bir model olan RBC+C Model’inin işe koşulmasını sağlayan bir model önerilmiştir. Matematiksel soyutlamaların yer aldığı deneysel modelleme ortamında epistemik eylemlerin varlığının görülebileceği ve dolayısıyla bu durumun oluşturulması beklenen modelin soyutlanıp soyutlanmadığını anlamaya yardımcı olacağı öngörülmektedir. Modelleme süreç basamaklarından bu çalışmada genel hatlarıyla ele alınan dördünün epistemik eylem basamaklarının dördüne etki ve zaman büyüklüğü göz ardı edilerek karşılık geldiği belirlenmiştir. Bu durumda, RBC+C Model’inin, modelleme sürecinde oluşturulan matematiksel bilginin analizinde “tanılama aracı” ya da “açıklayıcı araç” olarak kullanılabileceği sonucu ortaya çıkmaktadır. Matematiksel modelleme eğitim alanı dışında çeşitli alanlarda kullanıldığı gibi, geliştirilen bu model, eğitimde de modelleme ve soyutlama içeren etkinlikler aracılığıyla öğrencilerin matematiksel düşünme becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmak için olarak kullanılabilir.