Günümüzde, zayıf akademik performans öğretmenlerin müfredat geliştiricilerin ve tüm eğitim sektöründeki paydaşların temel endişeleri arasında yer almaktadır. Çünkü düşük akademik performans öğrencilerin gelecekteki ulusal gelişmelere etkin bir şekilde katılmalarını, yükseköğretim kurumlarına erişimlerini ve rekabet gücü yüksek iş piyasasında iş bulmalarına olumsuz bir şekilde etkileyebilmektedir. Öğrencilerin akademik performanslarına olumlu yönde katkısı olan etkenleri belirlemek ve hızlı bir şekilde mücadele etme sürecini başlatmak için eğitim politikalarının belirlenmesinde rol alan paydaşlarla bilgi paylaşmak oldukça önemlidir. Bu nedenle, bu çalışmanın temel amacı iyi öğretmen-öğrenci ilişkisinin öğrencilerin akademik performansları üzerindeki etkilerini incelemektir. Çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Doğu Anadolu Bölgesinde bulunan bir ilin yaklaşık seksen bin nüfuslu bir ilçesinde bulunan liselerin son sınıflarında okuyan  toplam 159 öğrenci oluşturmuştur. Çalışmanın verileri anket yardımıyla toplanmıştır. Çalışmada elde edilen veriler SPSS paket programından faydalanarak bilgisayara aktarılmış, ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanarak değerlendirmeler yapılmıştır.Verilerin analizi sonucunda; çalışmada, öğretmen-öğrenci ilişkisi ile öğrencilerin akademik performansları arasında anlamlı bir ilişki olduğu, öğretmenlerin öğrencileri okulun önemli bir parçası olduğunu görmeleri ve bunun akademik performans üzerinde olumlu bir katkı sağladığı gözlemlenmiştir. Ayrıca, öğretmen-öğrenci ve öğrencilerin akademik performansı arasındaki samimi ilişkiyi etkileyen faktörler, öğrenciler ve öğretmenler arasında kritik bir rol oynayan iletişim düzeyine bağlı olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın bulguları doğrultusunda bazı öneriler sunulmuştur.