Kökenleri hümanist akıma dayanan motivasyonel mülakat yaklaşımı: müracaatçının gizil potansiyelini ortaya çıkarabilecek kilit noktanın görüşmeci ve müracaatçı arasında işbirliği, saygı ve empatik ilişki biçimi olduğunu kabul etmektedir. Aynı zamanda müracaatçının tutum ve davranışlarının olduğu gibi kabul edildiği, eleştiri yerine merhamet içerikli yaklaşımın değişim için önemli olduğu vurgulanmaktadır. Öte yandan müracaatçının değişim için harekete geçirilmesi ve cesaretlendirilmesinde yargılayıcı ifadeler ya da uzman yaklaşımı yerine süreç boyunca işbirliğinin vurgulanmasının daha yararlı olduğu değerlendirilmektedir. Motivasyonel mülakat uygulamasında müracaatçının değişim sürecine katılması yani ilgisinin çekilmesi önemlidir. Süreç boyunca, görüşmeci tarafından müracaatçıyı harekete geçirebilecek empatik tepkilerin gösterilmesi sonrasında değişim için ortaklaşa planlama yapılması ve karar alınması önerilmektedir. Planlama sürecinde değişim için net hedeflerin belirlenmesi, olası seçeneklerin tanımlanması, en uygun olanın seçilmesi ve hem görüşmeci hem de müracaatçı tarafından plana bağlılık gösterilmesi gerekmektedir. Değişim sürecinde müracaatçıların kararsızlık yaşadıkları durumlarda olumlu geri bildirimlerle yansıtma ve destekleyici yaklaşım faydalı olabilmektedir. Sosyal hizmet mesleğinin temel değerlerinden insan ilişkilerinin önemi odağında mesleki müdahale sürecinde bireyin onuru ve değerinin gözetilmesi mesleki nitelik ve etik açıdan önemli görülmektedir.  Bu bağlamda motivasyonel mülakatın ruhu olarak kabul edilen: ortaklık, kabul, merhamet ve çağrışım başlıkları ile sosyal hizmetin temel değerlerinin doğrudan uyumlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu benzerlikler nedeniyle de motivasyonel mülakat yaklaşımı sosyal hizmet uygulamalarında: bağımlılık tedavi ve rehabilitasyonu, okul sosyal hizmeti, adli sosyal hizmet ve çocuk koruma hizmetleri başta olmak üzere farklı alanlarda kullanılmaya devam etmektedir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı motivasyonel mülakatın tanımı, ruh bileşenleri ve uygulama basamaklarının değerlendirilmesi ve sosyal hizmet uygulamalarına nasıl yansıtılabileceğinin açıklanmasıdır.