Günümüzde yaşanan rekabet ortamı her geçen gün ağırlaşırken işletmelerin ayakta kalmalarını da zorlaştırmaktadır. Süreklilik kavramı gereği rekabet edebilmek ve faaliyetlerinin sürdürülebilirliğini sağlamak isteyen işletmeler, yatırım faaliyetlerine ağırlık vermek zorunda kalmaktadır. Bu noktada işletmelerin finansman kaynağı ihtiyacı ortaya çıkmaktadır. Öncelikle öz kaynaklardan karşılan finansman ihtiyacı bazen de yabancı kaynaklardan karşılanabilmektedir. Öz kaynakların yetersiz olmasının dışında yabancı kaynak kullanım maliyetinin öz kaynak kullanım maliyetinden düşük olması, yabancı kaynak kullanımı ile daha büyük bir yapıya sahip olunması ve yabancı kaynak kullanımı sonucunda ortaya çıkan faiz giderlerinin vergi matrahını ve dolayısıyla da ödenecek vergi yükümlülüğünün azaltması gibi nedenler işletmeleri yabancı kaynak kullanımına iten nedenler arasında sayılabilmektedir. Bahsedilen nedenlerden dolayı finansman ihtiyacını banka, kredi kuruluşları, satıcılar, diğer kişi ya da kuruluşları gibi yabancı kaynaklardan karşılayan işletmeler, faiz ve diğer giderlerden oluşan borçlanma maliyetlerine katlanmaktadırlar. İşletmelerin finansal durumunu ve finansal performansını doğrudan etkileyen borçlanma maliyetleri, finansal raporlama çerçevelerinde düzenleme altına alınmıştır. Bu çalışmada, finansal raporlama çerçevelerinde yer alan borçlanma maliyetlerine ilişkin hükümlerin incelenmesi ve bu hükümler doğrultusunda borçlanma maliyetlerinin muhasebeleştirilmesine ilişkin esasların ortaya konması amaçlanmıştır. Bu kapsamda borçlanma maliyetlerine konu olan varlığın geçerli finansal raporlama çerçevelerine göre özellikli varlık olup olmaması ve aktifleştirme koşullarını taşıyıp taşımaması açısından muhasebeleştirilmesi ele alınmış olup borçlanma maliyetlerinin finansal durum tablosu veya kâr zarar tablosu kalemlerinde nasıl sunuldukları ortaya konmuştur.