İş Hayatında Temaruz
Şu kitabın bölümü: Gülbahar, Y. (ed.) 2023. Örgütsel Davranış: Güncel Konular.

Ebrar Ilıman Yaltagil
Sivas Cumhuriyet Üniversitesi

Özet

Yalandan hastalık anlamına gelen temaruz kavramı sadece psikiyatri alanının ele alması gereken bir konu değil, işletmeler için de incelenmesi gereken önemli bir konudur. Tespit edilmesi zor olan bu kavram günümüzde çalışanların işten kaçmak için sığındıkları bir durum olarak görülmektedir. Tanımlanabilir bir ikincil kazanç için bilinçli olarak hasta numarası yapma, abartma veya hastalığı kendi kendine tetikleme olarak tanımlanan temaruz kavramı sebepleri ve etkileri çerçevesinde iş hayatının da önemli bir sorunu haline gelmiştir. İş yaşamında temaruz kişisel sebeplerle olabileceği gibi, iş ortamından kaynaklı sebeplerle de görülebilmektedir. Birçok ampirik çalışma, temaruzun; sağlık şikayetleri, algılanan iş yükü, çalışma koşulları,  ergonomik kusurlar, olumsuz çalışan-yönetici ve çalışan-çalışan ilişkileri, bireylerin sağlık durumu, yaşı, göç geçmişi, iş ve gelir tatmini ile çalıştıkları kurumun büyüklüğü ve belirli süreli iş sözleşmesinin varlığı gibi sağlık ve iş özellikleriyle önemli ölçüde ilişkili olduğunu bildirmektedir. Temaruzun etkileri ise işten ayrılma, devam etmeyen çalışanlara sürekli ücret ödeme, emeğin yetersiz kullanımı, üretkenlik kayıpları, müşteri memnuniyetsizliği, artan idari maliyetler, yüksek iş devri maliyeti, işgücü moralindeki azalmalar, daha ağır iş yükleri şeklinde açığa çıkmaktadır. Temaruzun artması uzun vadede sadece organizasyonların zararı olmaktan çıkmakta, devlete ve topluma da yük getirmektedir. Konunun tüm bu önemine karşın, işletmelerde temaruz ile ilgili bilimsel nitelik taşıyan istatistiklere ulaşılamamakla birlikte yoğun olarak sağlık alanında çalışmalar yapıldığı görülmektedir. Bu bağlamda kavramın ayrıntısı ile bilinmesinin önemli olduğu düşünülmektedir.

Kaynakça Gösterimi

Ilıman Yaltagil, E. (2023). İş Hayatında Temaruz. In: Gülbahar, Y. (ed.), Örgütsel Davranış: Güncel Konular. Özgür Yayınları. DOI: https://doi.org/10.58830/ozgur.pub136.c744

Lisans

Creative Commons License

Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.

Yayın Tarihi

25 June 2023

DOI

Kategoriler