Sanat, insanda tezahür eden bir duygunun isteyerek ve bilinçli bir şekilde başkalarına aktarma olayıdır. Sanatın insan ruhunu yükseltip, yücelttiği düşünülürse; sanat, insan, ilham ve yaratıcılık kavramları ekseninde ele alınmalıdır. Modernleşme ile birlikte değişen sosyal yapılar sonucunda kitle kültürü, sanatı etkilemiştir. Çalışmada özgün bir yapısı olan sanatın özünde faydacı bir kalıba sığmadığı ancak kitle kültürünün yaygınlaşmasıyla meta haline dönüştüğü, sanatın faydacı bir kimliğe bürünmesiyle sanatta yaratıcılığının derinden  etkilendiği düşünülmektedir. Hayatın her alanına giren ve insan yaşamına etki eden yapay zekâ sanat alanı da dâhil duygu gerektiren birçok alanda kendini göstermiştir. Duyguyla ilişkilendirilen sanatta, ilham ve yaratıcılık kavramlarının modernleşmeyle birlikte popüler kültürle metalaşması, yapay zekânın sanat alanına varlık göstermesiyle iyice derinleşmiş ve boyut değiştirmiştir. İnsan duygusunun dışa vurumu olan sanatta, yapay zekânın, duygu ve yaratıcılıktan uzak kendisine yüklenen yazılımlar aracılığıyla sanatı icra etmeye kalkışmasının esinlenme değil bir nevi kopyalama olduğu düşünülmektedir. Çalışmada teknolojinin gelişmesiyle sanatın duygusuz olarak icra edilmesinin mümkün olup olamayacağı sorusuna alan yazın taramaları esas alınarak cevap aranmıştır. Sonuçta, kitle kültürü ve postmodern dönemde gerçeklik kavramının ortadan kalkmasıyla birlikte özünden çok şey kaybeden sanat, yapay zekânın onu icra etmeye kalkışmasıyla birlikte yakın gelecekte sanatı, sanatsal üretimi ve sanatçıyı olumsuz etkileyeceği düşünülmektedir. Duygu olmadan sanatın anlamı değişmekten çok, anlamını kaybedecektir.