Malzeme; mühendislik, mimarlık, sanatsal çalışmalar ve tasarım alanlarında ürünü oluşturan ve fikrin gerçekleşmesine aracılık eden nesne olarak tanımlanabilir. Dolayısıyla malzeme, fayda üretmek amacıyla yürütülen faaliyetler sonucunda oluşan ürünün ham maddesi olarak da değerlendirilebilir.

Malzemeler genel olarak metaller, seramikler ve organik malzemeler (plastikler) olmak üzere üç ana gruba ayrılır. Bu malzemeler arasında plastikler sahip oldukları özellikler nedeniyle en önemli malzemelerden biri olarak kabul edilmektedir. Plastikler, genellikle ısı ve basınç uygulandığında kalıplanabilen veya şekillendirilebilen polimerik malzemelerdir. Genel olarak plastikler, kimyasal yapılarındaki farklılıklara göre termoplastikler ve termosetler olarak ikiye ayrılır.

Termoplastikler kolayca eritilebilir ve yüksek sıcaklıklarda yeniden işlenebilir. Termosetlerin ise geri dönüşüm olanakları, kürlenme sürecinde oluşan geri dönüşü olmayan kimyasal bağlar nedeniyle sınırlıdır. Bu dezavantaj, sürdürülebilir yaklaşımların gelişmesiyle birlikte kompozit malzemelerin daha da geliştirilmesi için tetikleyici olmuştur.

Termosetlerin mekanik esnekliğini "camın" yüksek sıcaklıklarda yeniden işlenebilirliği ile birleştiren vitrimer malzemeler, geri dönüştürülemeyen termoset kompozitlere çok umut verici bir alternatif gibi görünmektedir.

Vitrimerler, polimer sınıfı için nispeten yeni bir terimdir. Vitrimer, termoplastik ve termoset malzemelerin avantajlarını birleştiren yeni bir malzeme türüdür.